Fietsvakantie Zomer 2022
18 juni tot en met 1 augustus

Statistieken - Rittenoverzicht - Foto's 1 - Foto's 2 - Foto's 3 - Foto's 4 - Foto's 5

Zaterdag 18/06: Schellebelle - Aken (173,8 km)

Dag één van mijn nieuwe fietsreis… voor het eerst zal ik iets meer dan 6 weken onderweg zijn (45 dagen om precies te zijn) waarbij ik ongeveer 7.300 km zal afleggen. Nadat ik eerder in het voorjaar mijn planning gemaakt heb, hotelovernachtingen geboekt en de laatste weken mijn conditie wat aangescherpt heb, is het nu tijd om van start te gaan. In mijn fietstassen achteraan zit een kleine 20 kg bagage: (reserve)fietskledij, gewone kledij, zwembroek, toiletgerief, allerhande laders voor mijn electronica (GSM, I-Pad, GPS), klein herstelmateriaal voor de fiets, extra flessen water, een paar gemakkelijk te dragen schoenen, landkaarten, ... En aan het einde van mijn reizen kom ik altijd tot de vaststelling dat ik sommige zaken niet nodig had of niet gebruikt heb, maar toch blijf ik voor elke reis opnieuw die zaken meenemen... je weet maar nooit dat ik ze op een dag wél nodig heb (het gaat dan meestal gewoon over kledij...).

Klaar om te vertrekken

Net vóór ik vertrek vraag ik me nog af of het deze keer niet te veel of te lang zal zijn, maar aan de andere kant heb ik er met mijn jarenlange ervaring van vorige fietsreizen wel vertrouwen in dat dit me wel zal lukken!

Ik start om 8:45 op het dorpsplein van Schellebelle, waar het dit weekend kermis is… Potjesmarkt, gekend in de wijde omgeving. Via Dendermonde, Mechelen en Tremelo fiets ik naar Scherpenheuvel waar ik om 12:45 een eerste pauze van een kwartiertje hou aan de O.L.Vrouwebasiliek, de drukst bezochte plaats van de stad. In Scherpenheuvel ben ik ongeveer halfweg m'n rit vandaag en gaat het verder via Diest, Hasselt en Maastricht, om daarna verder richting Vaals te rijden. Tussen Maastricht en Gulpen ligt het indrukwekkende Amerikaans kerkhof van Margraten op m'n route, een begraafplaats van Amerikaanse soldaten die het leven lieten tijdens WO II. Wanneer ik even later in Gulpen ben, stop ik daar voor een tweede korte pauze vandaag (16:30 - 16:40). Het is zeer zonnig en vooral zeer warm (onderweg zie ik op buitenthermometers af en toe 37 graden staan), dus is het belangrijk om ook veel te drinken, wat ik ook doe (5 liter tijdens de rit).

Net voorbij Vaals eindigt mijn rit vandaag om 17:40 in het Duitse Aken. Via de Dom van Aken fiets ik naar m'n hotel en later die avond ga ik traditioneel op zoek naar een pizzeria in de buurt… en die zijn er meestal altijd en overal. Het levert me een mooie wandeling op door de toeristische binnenstad, maar ik blijf er toch niet te lang rondwandelen omdat het nog altijd zeer doef en warm is… terwijl m'n hotelkamer over airco beschikt…

Zondag 19/06: Aken - Trier (149,2 km)

Na het ontbijt is het 8:30 wanneer ik vertrek uit Aken. Ik voel meteen dat het bijlange zo warm niet is als gisteren, met m'n mouwloos truitje is het zelfs aan de koude kant. Maar de vele klimmetjes warmen me meteen op en enkele uren later is het al veel warmer aan het worden. M'n route gaat door het mooie middeleeuwse Monschau en wat verder hou ik om 10:40 na 33,5 km even halt om enkele spaken van m'n achterwiel aan te spannen. Een week vóór m'n vertrek heb ik namelijk 2 nieuwe wielen aangekocht, en met het gewicht van m'n bagage achteraan moet dat wiel zich nog wat "zetten".

Even voorbij Monschau rijd ik terug België binnen waarbij ik enkele kilometers langs Kamp Elsenborn fiets, een uitgestrekte kazerne en oefenterrein van het Belgisch leger in de Oostkantons. Rond de middag is de temperatuur al heel wat gestegen ten opzichte van deze morgen en hou na 62 km om 12:15 halt in Losheim voor een korte eetpauze. 2 pistolets (ham en kaas) en 2 cola's later zet ik m'n route naar het zuiden verder via Prüm en de brouwerij van Bitburg.

Net als gisteren wordt het uiteindelijk ruim boven de 30 graden en op een kleine 15 km van Trier hou ik een extra drankstop (16:00 - 16:15) in een tankstation in Windmühle, een halve liter bier en halve liter cola gaan vlot binnen en een goed half uurtje later ben ik aan het mooie Best Western Hotel in Trier. Daar vul ik m'n vochttekort meteen terug aan aan de bar… wat doet dit deugd na een hete namiddag. De badkamer is voorzien van een bad en daar maak ik uitgebreid gebruik van. Daarna neem ik wat tijd om mijn sociale media up te daten en tegen 19:00 vertrek ik om enkele honderden meters verder een pizzeria op te zoeken. Op deze zondag is het zeer rustig in het centrum van de stad en een pizza met een biertje is iets waar ik steeds naar uitkijk om m'n avonden af te sluiten op fietsvakantie.

Na de pizza maak ik nog een korte wandeling naar het centrum van de stad om even op de markt rond te lopen en de Dom te zien, daarna zoek ik m'n hotel terug op voor een welverdiende nachtrust.

Maandag 20/06: Trier - Straatsburg (193,2 km)

M'n wekker gaat af om 6:00 deze morgen, vandaag staat namelijk één van m'n langste ritten van de reis op het programma, naar Straatsburg (193 km). Wanneer ik opsta is het aan het regenen, maar volgens de buienradar zal dat rond 7:30 over zijn. Na een stevig ontbijt kijk ik nog even de kat uit de boom en om 7:55 vertrek ik uiteindelijk uit Trier. Het druppelt nog wat en het is fris maar ik kan niet blijven wachten tot het volledig droog is. Even fiets ik nog naast de Moezel, en dan gaat het flink bergop, naar een goede 500 meter hoogte. Eens op die hoogte fiets ik kilometers lang in een dikke mistlaag door het Naturpark Saar-Hunsrück.

Rond de middag verdwijnt de mist en wordt het stilaan zonniger en warmer. Ondanks de vele hoogtemeters gaat het vlot vooruit door onder andere Saarbrücken en Sarreguemines. Pas in het Franse Hambach stop ik een eerste en enige keer vandaag om wat achter de kiezen te steken. Het is 13:40 en ik heb er al 105 km opzitten. Wanneer ik in een bakkerijtje drank wil kopen wil ik eerst met m'n kaart betalen, maar dat kan niet, ik moet cash betalen. Ik leg m'n portefeuille op de toog, betaal cash, steek de cola's in m'n achterzak en vertrek... zonder portefeuille! Gelukkig stop ik een kleine 400 meter verder om op een bankje m'n cola's op te drinken en wat te eten, en zie daar dat m'n portefeuille niet in m'n stuurtas zit. Ik dus snel terug naar die bakkerij, waar m'n portefeuille gelukkig nog op de toog ligt.

Via Phalsbourg en de Col de Saverne ben ik om 17:55 in het Kyriad Hotel Strasbourg Ouest. Ik ben nu halfweg m'n reis naar Bormio.

Dinsdag 21/06: Straatsburg - Nenzingen (163,7 km)

Vandaag blijf ik tot 7:00 uitslapen, het wordt geen al te lastige rit, vandaar. Het is dan ook 8:20 wanneer ik aan m'n hotel uit Strasbourg Ouest vertrek. Volgens de route die ik voorbereid heb zal ik even langs het Europees Parlement langsrijden, maar dat kom ik in de verste verte niet tegen. Ofwel heb ik m'n track echt niet goed uitgetekend, ofwel kijk ik gewoon over dat Europees Parlement... het zal het eerste wel zijn zeker, want dat gigantisch gebouw, daar kan je gewoon niet naast kijken.

Passage door Liechtenstein

Maar goed, het EP had ik al enkele keren gezien op eerdere fietsreizen, dus zo'n ramp is dat nu ook niet. De eerste 77 km van de rit vandaag gaan redelijk vlot en zeer geleidelijk aan naar omhoog, dat is tot ik in Hornberg ben. Daar stop ik iets na de middag (12:15 - 12:25) voor een snelle hap en begin dan aan een klim van 8 km ongeveer, maar wel redelijk zwaar, naar een hoogte van 900 meter.

De laatste 3 dagen is het in de voormiddag al redelijk "normaal" geweest van temperatuur, maar wanneer de zon na de middag goed doorbreekt liggen de temperaturen toch steeds boven de 30 graden en is het zweten geblazen. Na 117 km hou ik nog een korte stop (15:05 - 15:20) in Bad Dürrheim voor een Magnum en een liter frisse cola en zet m'n rit verder naar Nenzingen waar ik om 17:25 aankom.

Het restaurant van het hotel is gesloten, maar men verwijst me door naar een ander hotel een kleine 500 meter verder waar het restaurant wel open is. Daar is een deel van het restaurant gereserveerd voor de klanten van het hotel waar ik verblijf, en da's goed geregeld want alle tafeltjes worden bezet. Hier in het restaurant geen pizza vanavond, maar een grote schnitzel met frietjes en 2 potten bier. Enige minpuntje vandaag is dat ik waarschijnlijk niet goed opgelet heb bij mijn reservatie in m'n hotel... ik heb namelijk een kamer zonder airco, en die kon ik met dit hete weer eigenlijk wel gebruiken, maar goed… ik overleef het wel.

Woensdag 22/06: Nenzingen - Bad Ragaz (139,3 km)

Regen, ik fiets er liever niét in, maar soms ontsnap je er niet aan, net als deze morgen. Het was vannacht al serieus aan het onweren en wanneer ik om 7:00 opsta is het nog steeds aan het regenen. Nu ja, niks aan te doen... ik moet verder dus voorzie ik me na het ontbijt op een kwakkeldagje vandaag.

Wanneer ik om 8:25 vertrek is het eigenlijk zo goed als droog, maar wel nog zwaarbewolkt, en dat belooft eigenlijk niks goed. Eerst fiets ik naar het dorpje Bodman aan de Überlinger See, het noordelijke deel van de Bodensee, van waar ik een kleine 4 km langs het meer fiets. Maar dan moet ik mijn klimmersbenen boven halen om via een steile onverharde weg (2 km aan 10%) door een natuurpark op de weg naar Konstanz te geraken, de eerste hoogtemeters zitten erop voor vandaag... Net voorbij Konstanz fiets ik Zwitserland binnen (Kreuzlingen) en fiets dan een kleine 36 km "langs" de Bodensee.

Wanneer ik in Rorschach ben start er terug een mooie (zware) klim via Heiden naar Oberegg. Tijdens die klim is er een mooi uitzichtpunt over de Bodensee waar ik even stop voor een hapje (broodje dat ik deze morgen meenam uit het hotel). Ik heb bijna 70 km gefietst en het is 12:25. Het is intussen ook terug beginnen motregenen en dat zal de komende 15 km zo blijven.

Zwitserland heeft een zeer mooi landschap, en ik koos er blijkbaar niet de gemakkelijkste weg uit om naar m'n dagbestemming Bad Ragaz te fietsen, en met die regen daarbij is het niet plezant meer. Om 14:10 (het is terug droog intussen) stop ik nog eens in Oberriet (km 96) bij een bakker voor een broodje kaas en een hoorntje. Nog een goede 40 km en ik zie het terug volledig zitten! Ik maak nog een kleine passage door Oostenrijk (Meiningen en Feldkirch) om zo Liechtenstein te bereiken. Het vorstendom Liechtenstein (160 km² groot) is vooral gekend als belastingparadijs en is, net als Zwitserland, geen lid van de Europese Unie. Van noord naar zuid is deze dwergstaat maar 24 km lang en wanneer ik ongeveer halfweg ben (in de hoofdstad Vaduz), begint het plots zeer hevig te regenen. Even ga ik schuilen, maar het ziet er niet naar uit dat dit onweer snel zal voorbij zijn, dus beslis ik om in de gietende regen toch verder te fietsen.

Gelukkig is er een spreekwoord dat zegt "na regen komt zonneschijn", en dat is dus wel degelijk zo. Na 15 km door die stortvloed te hebben gereden houdt het aan de Zwitserse grens op met regenen en komt de zon in al haar glorie tevoorschijn! Op die manier kom ik gelukkig toch niet als een waterkieken aan in m'n hotel.

Het is 16:45 wanneer ik na bijna 140 km aankom in het Boutique Hotel OchSen. Ik haal er al m'n fietszakken van de fiets en neem ze mee naar m'n kamer. Die zakken zijn dan wel spatwaterdicht, maar de regen die ik had heeft niet alles droog kunnen houden. Ik gebruik m'n ruime kamer dan ook om al m'n gerief te drogen te leggen. En ondanks ik enkele uren in de regen gereden heb vandaag, doet het toch ongelofelijk veel deugd om terug water over me heen te krijgen... van een warme douche!

Traditiegetrouw zoek ik daarna naar "Italiaans restaurant" op Google Maps en ik heb weer geluk, een Italiaanse pizzeria op nog geen 400 meter van het hotel! Mijn dag wordt dus nog met veel voldoening afgesloten en ik kijk hoopvol uit naar morgen. Bestemming Bormio met 6 cols onderweg... ik hoop gewoon dat het droog blijft!

Donderdag 23/06: Bad Ragaz - Bormio (171,8 km)

Wanneer ik om 6:30 opsta kijk ik alvast uit op een stralend blauwe hemel, da's al positief! Ik begin eerst om al mijn gerief terug een plekje te geven in mijn fietstassen, ga dan de ketting van m'n fiets kuisen en smeer deze in met wat olie. Dan ga ik ontbijten en om 7:40 verlaat ik Bad Ragaz.

Ik fiets eerst naar Chur (oudste stad van Zwitserland) waar me de eerste zware klim van de dag voorgeschoteld wordt, naar de Lenzerheidepass (1.549 m). Door m'n zware lading moet ik al snel overschakelen naar m'n kleinste verzetje, maar daar dient het ook voor natuurlijk. Boven op de pas is jammer genoeg nergens een bordje te bespeuren met de naam van de pas en de hoogte, wat meestal wel het geval is. Ik fiets er kort langs de Heidsee en begin vervolgens aan de afdaling naar Filisur dat op 1.032 meter ligt en waar ik even stop voor een bevoorrading (cola, stokbrood en een pakje rauwe ham). Het is al 11:30 en heb nog maar 56 km gereden.

Na een kwartiertje pauze zet ik m'n rit verder met de volgende zware klim naar de 2.312 meters hoge Albulapas. De kilometers vorderen zeer traag, maar de hoogtemeters komen er wel "snel" bij. De afdaling van de Albulapas brengt me naar Chamues (1.687 m) waarna de beklimming van Passo del Bernina op 2.328 m begint. De Passo del Bernina is hier een begrip omdat hier ook de Bernina Express over rijdt. Dat is een rode trein die Chur verbindt met Poschiavo in Zwitserland, en Tirano in Italië, en daarbij het grootste deel van zijn reis door het Werelderfgoed dat bekend staat als het Bernina-landschap rijdt.

Tijdens de klim van de Bernina ziet de lucht er steeds dreigender uit: donkere wolken troepen samen aan de top, en wanneer ik boven sta begint het effectief lichtjes te regenen. Uit de andere richting komen 2 fietsers aangereden die ook aan het "Bike-pakken" zijn. Het zijn 2 West-Vlaamse jongens die, zeer licht bepakt, een rondreis aan het maken zijn.

Na de Bernina gaat het gedurende enkele kms naar beneden, waarna weer een klim volgt naar de Forcola di Livigno (2.315 m). Het is intussen gestopt met (mot)regenen en er volgt nu een mooie en lange afdaling naar Livigno (1.816 m). De laatste 2 klimmen die nu nog volgen zijn eigenlijk peanuts vergeleken met wat ik deze morgen voorgeschoteld kreeg. Ik stop nog even aan een tankstation voor een halve liter cola en fiets dan de Passo d'Eira (2.209 m) naar omhoog, gevolgd door een korte afdaling naar Trepalle om tenslotte de laatste klim van de dag naar de Passo del Foscagno (2.291) aan te vatten. Eens daarboven volgt een laatste lange afdaling van ongeveer 24 km naar Bormio (1.125 m).

Daar kom ik aan om 20:25 en staat de rest van m'n compagnie (m'n ouders, broer, Christophe en Filip) me op te wachten. We gaan iets drinken op terras van het hotel en ik laat me pizza bezorgen. Deel 1 van m'n fietsvakantie ziet er hier mee op. Morgen is het rustdag en daarna start deel 2 met de Alpi 4000.

In Bormio

Vrijdag 24/06: rustdag Bormio

Rustdag vandaag, en een eerste dagje zonder fiets. Alhoewel, na het ontbijt fietsen we tegen 10:00 enkele honderden meters verder naar de sporthal van Bormio waar we ons moeten registreren en onze deelnamedocumenten meekrijgen. Veel documenten zijn het eigenlijk niet, enkel een kaderplaatje om aan de fiets te hangen, wat gellekes, een binnenband, een stuurlint en dergelijke. Net als bij vorige buitenlandse lange-afstandsbrevetten koop ik me hier nu ook een wielershirt en -broek als soevenir.

Na onze bevestiging van aanwezigheid breng ik mijn reeds gebruikte kledij van de voorbije dagen naar een wasserette en gaan daarna rond de middag met z'n allen een hapje gaan eten in restaurant Oliver. Johan, nog een Belgische deelnemer, en z'n vrouw hebben zich intussen bij ons groepje aangesloten en tegen 18:00 gaan we nog eens terug naar de sporthal voor een laatste info-sessie van de organisatie. Het is intussen pijpestelen aan het regenen... maar liever nu dan morgen aan de start van de Alpi.

's Avonds gaan we met de compagnie nog gezellig iets eten en kruipen we vroeg in bed.



Voor het verslag van de Alpi 4000 kan je hier klikken.



Zaterdag 02/07: Bormio - Stezzano (193,9 km)

Na een geslaagde tweede deelname aan de Alpi 4000 (eerste doel van m'n reis) gaat vanaf vandaag m'n fietsreis gewoon verder. Op m'n oorspronkelijke planning zou ik deze morgen starten met de beklimming van de Gavia om zo via Edolo en het Iseomeer met de kortste afstand naar Bergamo/Stezzano te fietsen. Maar de Gavia was vorige week al de eerste col in de Alpi en ik beklom hem ook al eens eerder met pak en zak in 2014 tijdens mijn fietsvakantie naar Palermo/Sicilië. Bovendien vind ik de afdaling naar Ponte di Legno relatief gevaarlijk met hier en daar een hele smalle weg, steile stukken afdalingen maar vooral de weg die in slechte staat is... Dus beslis ik om naar Stezzano te rijden via een omweggetje langs Sondrio en Lecco.

Da's weliswaar bijna 30 km langer, maar de eerste 100 km vanaf Bormio zijn vrijwel in dalende lijn, uitgezonderd van een kleine bult hier en daar. Wanneer ik om 08:40 uit Bormio vertrek belooft het een stralende dag te worden: de zon schijnt volop en er is geen wolkje aan de lucht te zien. Zalig om zo te kunnen fietsen hier!

Doordat het (bijna) continu bergaf gaat leg ik de eerste 2 uur bijna 60 km af, inclusief hier en daar een korte foto-stop. Het is pas in Morbegno, na 95 km, dat ik om 12:30 even stop aan een tankstation om 2 flesjes frisse cola te kopen en intussen wat wafeltjes op te eten die ik nog meekreeg van m'n ouders gisteren. M'n eetstop duurt maar een kwartiertje en om 12:45 fiets ik verder naar het Comomeer. Ik fiets nu ook een deel van het parcours dat ik vorige week reed tijdens de Alpi, alleen zal ik nu verder fietsen naar Lecco in plaats van de veerboot te nemen in Ravenna om het Comomeer over te steken naar Bellagio.

Maar plots voel ik krampen opkomen en moet dringend naar toilet. Aan de eerste de beste bar die ik tegenkom (da's in Dervio na 122 km) stop ik, zet m'n fiets snel langs de kant en ga zonder iets te vragen rechtstreeks naar toilet… zo dringend was het! Nadien bestel ik er wel een cola en een ijsje waarmee ik even rustig op terras ga zitten. Om 14:30 (ik ben er van 14:00) fiets ik verder langs het Comomeer naar Lecco. Verschillende buitenthermometers duiden 36 graden aan als temperatuur en ik stop nog één keer net voor Bergamo om terug 2 halve liters frisse cola te kopen aan een tankstation.

Om 18:00 ben ik op m'n dagbestemming, het Mercure Bergamo Aeroporto hotel. Het hotel ligt naast de autosnelweg Bergamo - Milaan en er zijn geen pizzeria's in de buurt te zien, dus wordt het een steak met frietjes vanavond, ook niet slecht hé...

Zondag 03/07: Stezzano - Genua (197,7 km)

Ontbijt wordt vanaf 06:30 geserveerd, en ik zorg dat ik daar op dat uur ben omdat ik vroeg genoeg wil vertrekken, het wordt namelijk een lange rit vandaag. Na een goed gevuld ontbijt vertrek ik om 08:00 en fiets eerst naar Milaan. Het is mooi weer, warm en zonnig... da's dus allemaal prima!

Na een kleine 40 km ben ik in het centrum van Milaan, waar ik natuurlijk langs de Duomo passeer... sowieso een "must see" wanneer je in Milaan bent. Na wat foto's van de grootste rooms-katholieke Kathedraal van Italië trek ik verder naar het zuiden, richting Pavia. Ik fiets een hele tijd op een mooi fietspad naast het kanaal dat van Milaan naar Pavia loopt, maar enkele kilometers vóór Pavia ga ik op de grote weg rijden... ik begin honger te krijgen en wil iets eten. Wat verder kom ik na 74,5 km een MD-market tegen en hou er een eetpauze van 11:35 tot 12:00. Ik koop er een stokbrood, cola en rauwe ham.

Op de middag fiets ik verder naar Pavia, en het wordt warm... steeds warmer... de thermometers die ik onderweg zie duiden 37 en 38 graden aan! Amper 15 km na mijn eerste pauze stop ik nog eens aan een supermarkt voor een frisse halve liter cola en een fles water van 2 liter als reserve.

In Tortona, na 127 km vandaag, stop ik nog eens van 14:30 tot 14:45 om de rest van mijn stokbrood met rauwe ham op te eten. In de bar waar ik halt hou drink ik ook nog eens 2 frisse cola's. De eerste 150 km van vandaag waren vrijwel "plat", maar om in Genua te geraken moet ik over de Ligurische Apennijnen. Wie het parcours van de wielerklassieker Milaan - Sanremo kent, weet dat de renners over de Passo del Turchino (532 m) fietsen om daarna verder langs de Ligurische kust Sanremo te bereiken, maar ik neem een andere weg over de Passo della Bocchetta naar 772 meter hoogte. In het begin van de klim hou ik na 158 km nog even halt van 16:25 tot 16:40 voor een korte bevoorrading in een kleine bar. Ik eet er een ijsje en drink nogmaals een frisse cola.

Dom van Milaan

Daarna gaat de rit verder naar de top van de col en na een mooie afdaling naar Genua is het 19:00 wanneer ik aan het Best Western Hotel in Genua aankom. Wat doet het nu deugd om in een frisse kamer te kunnen zitten! Na een bad te hebben genomen heb ik niet veel zin meer om naar een pizzeria te zoeken in de buurt van het hotel, dus beslis ik maar ter plaatse te blijven eten: een hamburger met frietjes en Birra Moretti om alles door te spoelen.

Maandag 04/07: Genua - Roquebrune Cap Martin (167,7 km)

Na een copieus ontbijt vertrek ik vandaag pas om 08:50. Het duurt even vooraleer ik uit het drukke Genua ben en daarna volgt een rit langs de kust naar de Franse grens. Bij m'n vertrek is er geen zon te zien en is het bewolkt, maar toch reeds 28 graden. Het is mooi rijden hier langs de Ligurische kust en na 64 km hou ik een eerste keer halt voor bevoorrading aan een tankstation. Ik stop er op de middag en na het verorberen van 2 stukken pizza met 2 halve liters cola fiets ik om 12:15 verder.

De zon is er intussen al een tijdje doorgekomen en de temperatuur een stuk boven de 30 graden gestegen... dus tijd om nog eens bij te tanken. Om 13:30 stop ik aan een supermarkt (na 92,5 km in Laigueglia) om wat water en een cola te kopen. Door de drukte ben ik pas om 13:50 terug weg.

De route die ik nu volg is ook het parcours van Milaan - Sanremo, en dus krijg ik ook de verschillende Capo's onder de wielen geschoven: de Capo Mele, de Capo Cervo, de Capo Berta,... de Cipressa, net als de wereldberoemde Poggio, laat ik aan mij voorbij gaan omdat die een stukje in het binnenland liggen, maar deze had ik eerder al beklommen tijdens deelnames aan de Granfondo van La Primavera.

In bloemenstad Sanremo hou ik even halt aan de beroemde fontein die op de Via Roma ligt en wat later, om 16:35 na 149,0 km, hou ik een extra drankstop van 10 minuutjes voor een frisse cola in Bordighera. Intussen eet ik ook wat mini-croissants die ik gisteren kocht onderweg naar Genua. Nadat ik de grens Italië / Frankrijk gepasseerd ben is het nog enkele kilometers rijden naar Roquebrune-Cap-Martin waar ik zal overnachten.

Daar aangekomen zet ik me eerst op het terras van Hotel et Appartements Reine d'Azur en drink er eerst en vooral een frisse halve liter. Daarna installeer ik me op m'n kleine kamer, maar ben niet helemaal tevreden over de faciliteiten van de kamer... bij m'n boeking stond duidelijk vermeld dat hier airco aanwezig zou zijn, en in feite werkt die zogezegde "airco" enkel maar als ventilator, en dat staat me niet aan! Ik ga dan ook gaan klagen aan de receptie, maar daar beweert men dat die bak wel degelijk een airco is... Niks aan te doen dus, het is wat het is. Toch kijk ik nog op de website van Booking of ik nog een andere kamer kan vinden in de geburen (met deftige airco), maar dat blijkt niet het geval... tenzij ik daar meer dan € 200,00 voor over heb, en dat is toch wat van het goede teveel.

Na een deugddoende douche ga ik wat op de dijk wandelen, ga spaghetti eten en wandel daarna nog wat verder in de hoop dat het intussen wat frisser geworden is op m'n kamer. Morgen wordt alvast een dag waar ik naar uitkijk met passages door Monte Carlo, Nice, Cannes en St. Tropez.

Dinsdag 05/07: Roquebrune Cap Martin - Cogolin (149,9 km)

Omdat de zogezegde "airco" toch z'n werk niet deed vannacht zette ik maar het venster open, en dat hielp wel een beetje... maar zo kwamen er wel muggen binnen en kwam er van een goede nachtrust niet veel in huis. Maar goed, het ontbijt is op zich nog ok en om 08:45 verlaat ik Roquebrun richting Monaco om daarna de Côte d'Azur af te fietsen. Het is terug mooi, zonnig en warm weer vandaag en na amper 7 km ben ik om 9:15 reeds in Monaco. Eigenlijk is dat te vroeg om de grote show te zien aan het Casino. Ik passeer daar wel, maar er is (buiten een Lamborghini en een Ferrari F40) eigenlijk niks speciaal te zien.

Na 27 km ben ik rond 10:30 in Nice en fiets zo verder op de beroemde Boulevard des Anglais naar Cagnes sur Mer. Zoals ik eerder al zei is het warm vandaag, en dan moet er veel gedronken worden. Ik hou een eerste korte pauze op de middag na 51 km in Antibes om cola en een fles water van 1,5 liter te kopen. Daarna fiets ik verder naar Cannes om daar even langs het Palais des Festivals te rijden en via de oude haven en mooie smalle zandstranden door te gaan naar La Napoule. De kust tussen La Napoule en St. Raphaël is wat grilliger, maar het blijft de mooie Côte d'Azur natuurlijk. De volgende stop neem ik reeds om 14:25 in Agay (91 km), terug om 2 halve liters frisse cola te kopen en ook wat melkbroodjes om m'n maag wat te vullen, want ik krijg honger.

Het is echt wel heel warm vandaag en op weg naar St. Tropez stop ik na 117 nog eens aan een Casino (Les Issambres) voor 2 frisse halve liters cola en een Magnum. Ik ben nog geen 10 km verder (km 125,2) of ik stop alweer in Sainte Maxime, deze keer voor 2 x 0,75 cl water. Met al deze bevoorradingen bereik ik uiteindelijk goed en wel St. Tropez waar ik enkel maar aan de Gendarmerie en de haven passeer. Eigenlijk valt m'n passage hier een beetje tegen... geen luxe-wagens en geen uitzonderlijke yachten te zien! Dus fiets ik redelijk snel door naar m'n Ibis hotel in Cogolin, waar een zwembad op me ligt te wachten.

Nog vóór ik aan m'n hotel aankom stop ik even in de plaatselijke Spar om 2 halve liters bier en 2 halve liters cola te kopen, dat zal al een pak schelen in de prijs die ik anders op hotel zou betalen. De fiets mag mee op de kamer (dat is meestal zo in Ibis-hotels) en even later maak ik een deugddoende plons in het zwembad! Na de douche wandel ik nog naar het centrum van Cogolin en eet er sinds 2 dagen terug een pizza.

Intussen begin ik ook na te denken over een eventuele aanpassing van mijn reisplanning. De laatste dagen heb ik ondervonden dat het écht wel héél warm weer is en ik daarbij rekening moet houden met (veel) stops voor drankbevoorrading. En nu wil het net lukken dat ik over 2 weken in Zuid-Spanje een rit gepland heb van 219 km... daar wil ik iets aan veranderen en zal dat nog wel eens bekijken.

De rest van de avond sluit ik af door naar Vive le Velo te kijken en de prachtige prestatie van Wout Van Aert te zien die een mooie overwinning boekt in Calais terwijl hij in het geel rijdt!

Woensdag 06/07: Cogolin - Vitrolles (163,5 km)

Vandaag fiets ik verder langs de Côte d'Azur, richting Marseille. Na een goed ontbijt vertrek ik om 08:15 uit Cogolin en niet veel later krijg ik een eerste col voorgeschoteld: de Col de Canadel (267 m) waar ik over moet om verder langs de kust te kunnen rijden. Net als de voorbije dagen is het terug mooi, zonnig en warm weer.

Place de la Liberté in Toulon

Echt heel vlot verloopt de rit niet: er staat een harde tegenwind en het gaat steeds op en af... 't zal een lastige dag worden! Mijn eerste echte stop hou ik in Toulon van 12:20 tot 12:40 na 73 km. Ik stop er in een tankstation en koop er een stokbrood en rauwe ham om te eten, 2 frisse halve liters cola om direct op te drinken en ook nog 1 liter water om mijn bussen te vullen. Een tweede stop hou ik een kleine 2 uur later, van 14:40 tot 14:55, na 105 km in La Ciotat. Ik moet terug mijn bussen vullen met 1,5 liter water, drink weer 2 halve liters cola ter plaatse en eet de rest van mijn Frans brood met rauwe ham op.

Op weg naar Marseille fiets ik door het Parc National des Calanques, een park dat pas in 2012 werd opgericht en jaarlijks door ongeveer twee miljoen mensen bezocht wordt. Wanneer ik in Marseille ben na 139 km heb ik terug nood aan 2 frisse cola's... vandaag zal ik tijdens de rit 7 liter water en cola gedronken hebben. Dat zegt al genoeg hoe warm het was (34/35 graden). Maar door Marseille fietsen in het spitsuur is niet echt aangenaam: veel (chaotisch) verkeer, veel verkeerslichten, de warmte... ik verlies hier veel tijd! En naar mijn mening is enkel de buurt van de Vieux Port de moeite om eens te zien.

Van Marseille moet ik nog naar Vitrolles, waar de luchthaven van de Franse havenstad ligt, en ook hier moet ik terug "serieus" klimmen. Ik zal vandaag op 163 km toch wel 1.860 Hm hebben. Het is dan ook reeds 18:50 wanneer ik aan m'n hotel (de Campanille Vitrolles) aankom. Na een lekker bad ga ik een kleine 700 meter verder een pizza eten en doorspoelen met 2 halve liters 1664.

Donderdag 07/07: Vitrolles - Palavas Les Flots (149,0 km)

Vandaag staat een redelijke "korte" rit gepland, nog geen 150 km dus vertrek ik na een goed ontbijt pas tegen 08:30. Het is terug mooi, zonnig en warm... een weertje dat ik graag heb en ook al loopt de temperatuur op tot een kleine 35 graden, veel last heb ik daar eigenlijk niet van.

Na goed 41 km (het is 10:45) stop ik al eens aan een tankstation naast de N568 in Fos-sur-Mer om drank aan te schaffen: 2 halve liters cola en 1,5 liter water voor in de bussen. Wat verder neem ik de Bac de Barcarin (veerpont over de Rhône naar Salin-de-Giraud) en kom ik even later aan de Digue à la Mer, een onverharde weg door de Camargue van een kleine 20 km die naar Ste. Marie de la Mer leidt. Het is natuurgebied en elk gemotoriseerd verkeer is er verboden.

De Camargue is namelijk een moerasgebied in de Zuid-Franse Rhônedelta. Toeristisch gezien is het gebied vooral bekend vanwege de in het wild levende grijswitte Camargue paarden, de zwarte stieren, en de roze flamingo's. Het is een vlak en zeer waterrijk gebied met veel meren en lagunen, moeras- en grasland, duin- en bosgebieden. Het is tevens belangrijk voor de winning van zout, de rijstteelt en de wijnbouw.

Tegen 14:00 ben ik in Ste. Marie de de la Mer en hou er een langere eetpauze (14:00 - 14:25) en bevoorrading. Ik koop er in de plaatselijke Spar terug 2 halve liters Cola en een liter water om mijn bidons te vullen. Intussen eet ik de overschot op van mini-croissants die ik enkel dagen geleden kocht.

Via Aigues Mortes en La Grande Motte gaat m'n rit verder langs mooie, brede stranden naar Palavas-les-Flots. Enkele honderden meters vooraleer ik aan m'n hotel ben, het Brasila Hotel, koop ik nog snel 2 halve liters 1664 en een liter Cola. Het is toch steeds genieten wanneer ik na aankomst op de hotelkamer een fris (goedkoop) biertje kan drinken!

Later in de avond doe ik nog een een korte wandeling door het kustdorpje, ga nog pizza eten, ga daarna nog pootje baden in zee en keer tevreden terug naar m'n kamer…

Vrijdag 08/07: Palavas Les Flots - Perpignan (190,8 km)

Het ontbijt deze morgen was eigenlijk gene vetten zoals we zeggen, maar wel voldoende om van start te gaan. Omdat ik vandaag bijna 200 km zal afleggen vertrek ik ook redelijk vroeg. Ontbijt om 07:00 en om 08:05 ben ik weg. Over het weer moet ik het eigenlijk niet meer hebben... droog, zonnig en warm. 's Morgens vroeg valt de warmte nog mee, ook al is het dan al ongeveer 28 graden, maar in de namiddagen klimt de temperatuur toch steeds tot een stuk in de 30 graden.

Na 68 km hou ik een eetstop in Portiragnes van 11:45 tot 12:05. Ik koop en een fles Cola van 1,25 liter bij de plaatselijke bakker en die is op wanneer ik er terug vertrek. Als eten heb ik nog een overschot van melkbroodjes die ik enkele dagen geleden kocht. Nog geen 30 km verder stop ik even in een Intermarché in Salles d'Aude (13:30 - 93 km) voor een frisse Orangina en 1,5 liter water. Met deze bevoorrading kan ik even voort en het is pas om 17:00 (163 km - Port Bacarès) dat ik nog eens genoodzaakt ben door het warme weer om terug 2 halve liters Cola te kopen.

Wanneer ik aan het Première Classe Hotel Perpignan aankom is het 18:25. Het hotel ligt in een wijk waar ook nog andere hotels gelegen zijn en dan is daar meestal wel een Buffalo Grill in de buurt, altijd goed om daar iets te gaan eten (altijd ribbekes).

Zaterdag 09/07: Perpignan - Blanes (161,4 km)

Ontbijt vandaag vanaf 05:30, da's meestal zo in een Première Classe, maar zo vroeg hoeft het niet voor mij. Vandaag heb ik een "korte" rit en ga pas om 07:15 aan de ontbijttafel. Om mijn bussen te vullen koop ik ter plaatse eerst nog 2 flessen fris water van 1,5 liter, het kraantjeswater is namelijk lauw.

Om 08:35 vertrek ik gezwind richting Spaanse grens. Met de wind in de rug gaat het zeer vlot vooruit en begin binnen de kortste keren aan de klim naar Le Perthus, naar een hoogte van 290 meter. Tussen Le Perthus en La Jonquera ligt de Frans/Spaanse grens en het is die laatste kilometers zeer druk op de weg. Auto's staan in een lange file en met de fiets ben ik sneller boven dan deze wagens. Na een fotostop aan de Spaanse grens gaat het met een mooie snelheid verder naar beneden. Pas na 90 km hou ik een eerste keer halt aan een tankstation net vóór La Bisbal D'Empordà voor wat drank- en eetbevoorrading (12:35 - 13:05).

Zolang ik richting kust rijd gaat het redelijk vlot, het is pas vanaf Sant Feliu de Guixols dat het parcours terug wat lastiger wordt. Na 119 hou ik er nog een korte drankstop om 14:35 en begin dan aan de laatste 40 km van mijn etappe vandaag. Deze laatste 40 km worden afgelegd langs de prachtige Costa Brava, gekenmerkt door een weg (de Gi-682) die steeds op en af gaat. De kustlijn is hier namelijk zeer rotsachtig en na een daling naar een inham volgt steeds een volgende klim... en dat is zo tot en met Lloret de Mar! Daarna wordt de kustlijn wat "vlakker". Wanneer ik in Lloret ben, vooral gekend voor z'n uitgangsleven, is het nog maar 5 km fietsen naar het meer gemoedelijke Blanes.

Op een kleine 300 meter van het hotel ga ik snel nog 2 halve liters fris bier inkopen want, zoals ik eerder al vertelde, dat scheelt toch een hoop met de prijs die je op hotel betaalt. Rond 19:00 zak ik af naar de dijk en ga er in een Italiaanse pizzeria pizza eten, doorgespoeld met 2 halve liters (alweer) en gevolgd door een lekkere crème glace.

Weerzien met oude vriend Kurt in Salou

Na het betalen van de rekening (een stuk goedkoper dan in Frankrijk alleszins) maak ik nog een korte wandeling op de dijk en het strand en ga op tijd terug naar m'n hotel om naar Vive Le Velo te gaan kijken…

Zondag 10/07: Blanes - Salou (170,2 km)

Alweer een goed ontbijt gehad deze morgen en om 08:45 vertrek in uit Blanes. De wind zit wat tegen, maar het gaat goed vooruit op de lange rechte wegen richting Barcelona. Net voorbij Blanes, in Santa Susanna, liggen heel wat mooie hotels met aantrekkelijke horeca langs de baan... alleen spijtig dat de weg naar het strand gescheiden wordt door een treinspoor dat tot in Barcelona loopt.

Wanneer ik in Barcelona zelf aankom weet ik niet precies, want vanaf Montgat en Badalona fiets ik continu door 't stad! Niet moeilijk natuurlijk aangezien Badalona zowel geografisch als demografisch compleet vastgegroeid is aan Barcelona, en kan gezien worden als één van de buitenwijken of voorsteden van deze wereldstad. Pas wanneer ik aan de Sagrada Familia ben, de nog steeds in opbouw zijnde Kathedraal van Antoni Gaudi, besef ik dat ik eigenlijk al een tijdje door Barcelona aan het fietsen ben. Nadien gaat het nog verder langs Camp Nou en wat verder, na 70 km, hou ik van 12:10 tot 12:30 halt aan een tankstation in L'Hospitalet de Llobregat, ook één van de voorsteden die samenhangt aan Barcelona, voor een bevoorrading. Een stokbrood, wat salami en 2 halve liters Cola brengen me weer op krachten om er verder tegenaan te gaan.

De passage door Barcelona heeft me met z'n vele rode lichten veel tijd doen verliezen en ik probeer dat de rest van de rit wat goed te maken, want om 19:00 vanavond heb ik een afspraak in Salou met een goede oude schoolvriend van 35 jaar geleden! Kurt Gerard woont en werkt hier (in Reus eigenlijk) al 25 jaar als vertaler/tolk en ik ken hem van vroeger toen we samen op school zaten in Rwanda. Om niet te veel tijd te verliezen onderweg vermijd ik dus de dijken van de ongetwijfeld leuke kustdorpen en -stadjes. Net voorbij Sitges stop ik na 104 km wel nog eens voor frisse Cola's.

Het wordt "nipt", want pas om 17:45 ben ik (na alweer een korte stop in een winkeltje enkele honderden meters eerder) aan m'n Hotel Best Los Angeles in Salou. Na de nodige verfrissingen op m'n kamer staat Kurt me om 19:00 op te wachten in de lobby van het hotel. Het wordt een prettig weerzien en we doen een terrasje, waarna we pizza gaan eten en daarna nog een ijsje in een gelateria gaan veroberen. Verhalen van vroeger en nu worden bovengehaald en omstreeks 22:00 sluiten we onze avond af... Kurt moet nog met de bus terug naar Reus en moet morgen werken, terwijl bij mij morgen terug een lange fietsrit op het programma staat!

Maandag 11/07: Salou - Castellón de la Plana (181,1 km)

Ontbijt is redelijk laat vandaag, pas om 08:00, maar wat een ontbijtbuffet was me dat! Ik kom ogen te kort om te zien wat ik allemaal kan eten, en uiteindelijk heb ik voldoende aan een stokbrood met rauwe ham, een omeletje, 2 croissants, een yoghurt, een warme choco en enkele glazen fruitsap.

Het is 09:00 wanneer ik het stille Salou verlaat via de dijk (gisterenavond was dat wel wat anders) en op een fietspad naast het strand richting Cambrils fiets. Dit is nu nog aangenaam om hier te fietsen, maar de rest van mijn weg zal voornamelijk op de N340 afgelegd worden... dat is wat eentoniger, maar gaat alleszins vlugger vooruit dan telkens via de dijken of wegjes in de verschillende dorpen langs de kust.

Voor het eerst sinds ettelijke dagen zie ik terug wolken aan de hemel, maar ze zien er niet dreigend uit... er zal alleszins geen regen uitvallen. Voorbij Amposta maken de wolken terug plaats voor een zonnige en wolkeloze hemel, een heerlijk weertje, al zit de wind wel tegen. Maar misschien is dat best zo omdat die wind juist de nodige verfrissing brengt, want de temperatuur stijgt terug een stuk boven de 30 graden.

Reeds na 39 km stop ik in Les Tres Cales aan een tankstation om een fris blikje Cola te drinken en na 74 km stop ik voor een echte eetstop aan de Spar in Amposta. Het is 12:30 en haal er mijn standaard bevoorrading: stokbrood met salami en 2 Cola's. Om 12:50 zet ik mijn weg verder in het zonnige en warme weer.

Zoals ik eerder al zei gaat m'n rit vandaag voornamelijk over de N340 en op één van de weinige gelegenheden die ik onderweg tegenkom stop ik van 15:25 tot 15:40 na 127 km voor mijn derde bevoorrading van de dag. Het is m'n laatste stop vandaag vooraleer ik in Castellón aan m'n hotel aankom om 18:15. De fiets mag er mee op de kamer en tegen 20:30 wandel ik naar een restaurant/pizzeria waar ik vanavond eens lasagne ga eten. Daarna kijk ik op hotel nog naar de laatste aflevering van de serie "Een Goed Jaar" en ga deze keer wel op tijd naar bed. Morgen ontbijt vanaf 07:00, dus kan ik in principe ook een uurtje vroeger vertrekken dan vandaag.

Dinsdag 12/07: Castellón de la Plana - Dénia (172,7 km)

Vandaag is een dagje waar ik weer naar uitkijk, ik zal immers door Valencia fietsen en dan is een passage langs de Ciudad de las Artes y Sciences een "must". Altijd prachtig om dit te zien! Na m'n ontbijt trek ik om 08:30 verder naar het zuiden. De wind zit weer tegen, maar zoals ik eerder al zei zorgt ze op deze manier wel voor een bepaalde verkoeling, want de temperatuur stijgt weer gemakkelijk naar goed 35 graden.

Na een goede 70 km hou ik in Valencia dus een fotostop aan de Stad van de Kunsten en de Wetenschap, een complex van 6 verschillende futuristische gebouwen in de Jardin del Turia. Dit is echt wel een absolute bezienswaardigheid in Valencia!

Van Valencia gaat het verder naar Dénia en ik fiets daarvoor door het natuurpark Albufera. Eens ik daardoor ben hou ik van 13:35 tot 14:10 een eetstop in El Perellonet na 97 km. Tijdens dat half uurtje krijg ik een telefoontje van Telenet. Enkele dagen geleden (in Palavas-les-Flots) had ik namelijk mijn volledige Roaming-data opgebruikt zonder ik daar weet van had... de WiFi van het hotel was uitgevallen en ik zat naar Vive Le Velo te kijken met mijn roaming met het gevolg dat mijn data volledig op was. Met tussenkomst van Telenet en aanpassing van mijn abonnement werd dit euvel gelukkig snel opgelost.

Ook een vrij vlakke rit vandaag, maar met die tegenwind moest er wel nog getrapt worden natuurlijk. Van 16:00 tot 16:20 hou ik na 137 km nog een tweede eetstop in Gandia. Ik fiets er naast een zeer mooi en breed strand en hou halt aan een winkel waar ik cola en water insla. Op de dijk eet ik de rest van mijn baguette op die ik eerder kocht in El Perellonet.

Nog een kleine 36 km naar Dénia en om 18:05 ben ik aan m'n hotel MR Costa Blanca. Na een verfrissende douche neem ik contact op met Patrick, een vriend die 4 jaar geleden naar de Costa Blanca is verhuisd en die ik morgen ga bezoeken. Hij woont nu met z'n vrouw in Relleu, een klein dorpje in de bergen op ongeveer 20 km van Benidorm en we spreken af dat hij me op een bepaald punt zal tegemoet rijden.

Daarna ga ik nog wandelen in het gemoedelijke Dénia, ga pizza eten en wandel nog even op de dijk daar. Tijdens mijn wandeling spring ik ook snel een supermarkt binnen om 2 keukenhanddoeken te kopen. Uit ondervinding weet ik namelijk dat, wanneer je een koude fles water in een handdoek wikkelt, en deze nog eens in een aparte plastiekzak steekt, dat het water in de fles uren later nog steeds fris is... alleszins een stuk frisser dan het water in de drinkbussen. En met de hittegolf die aangekondigd wordt hier in Zuid-Spanje is fris water altijd welkom! Dus neem ik me voor om de komende ritten toch 2 flessen fris water mee te nemen in mijn bagage, da's wel 3 kg extra gewicht, maar ik heb dan toch fris water bij de hand.

Op hotel kijk ik die avond nog wat naar het EK voetbal voor vrouwen en bekijk ook nog eens de rit voor morgen. Die is redelijk kort, amper 83 km, en de rustdag daarna is heel welkom…

Woensdag 13/07: Dénia - Relleu (87,7 km)

Ontbijt om 08:00 en om stipt 09:05 verlaat ik het MR Hotel Costa Blanca. Ik begin meteen aan een klimmetje door het Parque Natural del Montgó om dan af te zakken naar Jávea. Van daar gaat het naar Moraira en verder naar Calpe. Ik fiets dan verder naast de kust via Altea naar Benidorm, allicht één van de gekendste badplaatsen ter wereld, en Villajoyosa. Vanaf Villajoyosa sla ik af richting binnenland en enkele kilometers verder heb ik op de Mirador Del Rio Amadorio afgesproken met Patrick.

Op bezoek bij Patrick en Evelyne in Relleu

Na een eerste begroeting gaan we een kleine 500 meter verder in Orcheta in een klein restaurantje een hamburger met frietjes eten, en spoelen dit door met grote pinten. Patrick rijdt dan de resterende 13 km naar huis met z'n wagen, terwijl ik dat doe met de fiets. Aan z'n huis aangekomen duiken we na het welkomstaperitief direct het zwembad in om wat te verkoelen. De avond wordt afgesloten met lekkere spaghetti en een flesje wijn.

Donderdag 14/07: rustdag Relleu

Vandaag is dus de derde en laatste rustdag van m'n reis. Ik slaap uit tot 08:00 en na het ontbijt neemt Patrick me mee met de wagen voor een ritje in de streek, onder andere naar de Puerto de Tudons die op 1.025 m hoogte ligt. Wanneer we terug in Relleu zijn stoppen we even in het centrum van het dorpje om nog een terrasje te doen. Nadien gaat het terug huiswaarts waar de rest van de namiddag aan het zwembad wordt doorgebracht. De temperatuur loopt toch weer op tot eind de 30 graden dus hebben we eigenlijk niet veel zin om nog iets anders te doen.

's Avonds heeft Patrick als verrassing pizza voorzien, toch tof hoe men zo rekening houdt met m'n favoriete vakantie-eten hé! Vanavond maken we het niet te laat en het is nog geen 22:00 wanneer ik reeds in m'n bed lig.

Vrijdag 15/07: Relleu - Lorca (188,4 km)

Deze morgen sta ik op om 7:00 voor het ontbijt en om iets na 08:00 wuiven Patrick en Evelyne me uit. Er staat me een lange, maar niet al te moeilijke rit te wachten vandaag. De eerste 20 km naar Aigües gaat het steeds wat bergop en bergaf door het onherbergzame binnenland van Zuid-Valencia, het natuurpark van Cabeçó d'Or. Vanaf Aigües wordt een duik ingezet tot zeeniveau naar El Campello en vanaf dan is de rest van de rit relatief vlak, al ligt m'n bestemming Lorca op ruim 350 meter hoogte.

M'n eerste pauze hou ik van 11:00 tot 11:15 in Elche na 63 km waar ik een liter frisse cola drink en de broodjes opeet die ik deze morgen meekreeg van Patrick en Evelyne. Door de rugwind gaat het goed vooruit en van 13:40 tot 13:50 hou ik een tweede eetpauze in Murcia na 120 km. Daar drink ik nog eens een liter frisse cola en koop er een zak melkbroodjes. Door het warme weer stop ik na 164 km (16:00) nog eens voor aankoop van 1,5 liter water en een halve liter cola in Totana.

Het is dan 17:10 wanneer ik na een rit van bijna 190 km aankom in het mooie ****sterrenhotel Hotel Spa Amaltea by Executive Sport. De fiets mag mee op de kamer en ik heb nog ruim de tijd om rustig wat van het tropisch uitziend zwembad te genieten. Vanavond geen pizza, maar een menu aan € 19,00 in het hotel met een bord tagliatelle carbonara als voorgerecht, een grote hamburger (met vanalles ertussen) met frietjes als hoofdschotel en daarna nog een ijsje als dessert. Hierbij ook nog 2 halve liters bier en ik ben voldaan.

Na het kijken naar Vive le Velo ga ik slapen want ik wil morgen vroeg genoeg aan het ontbijt beginnen (vanaf 06:30) omdat me dan toch een relatief zware rit met heel wat hoogtemeters te wachten staat in de bakoven (hittegolf) van Zuid-Spanje.

Zaterdag 16/07: Lorca - Huéneja (194,8 km)

Het ontbijt vandaag valt wat tegen... totaal niet op het niveau van wat je in een 4 sterren hotel mag verwachten! Wanneer ik om 06:40 in de ontbijtzaal kom staat nog niet de helft klaar van het ontbijtbuffet, of wat er moet voor doorgaan. Ik eet enkele sneetjes wit brood met rauwe ham, drink wat fruitsap en warme choco en neem daarna nog een potje yoghurt. Wanneer ik dat op heb komt men af met omelette en warme broodjes, en nog zijn er vrije plaatsen aan het buffet die moeten gevuld worden. Die omelette lust ik wel, en ik eindig uiteindelijk met enkele sneetjes watermeloen.

Het is dan 07:40 wanneer ik dit toch wel mooie hotel in Lorca verlaat. Met de wind in de rug en via rustige binnenwegen gaat het snel vooruit, gemiddeld bijna 30 km het eerste uur! Af en toe wat loslopende honden op de baan, maar verder geen problemen. En zo gaat het voort naar Garrucha, dat net vóór Mojácar ligt. Vanaf daar draai ik naar het westen het binnenland in, hier zie ik voor het laatst deze zomer de Middellandse Zee.

Vanaf hier begint ook m'n (geleidelijke) klim naar mijn dagbestemming Huéneja dat op een hoogte van 1.200 meter in de Sierra Nevada ligt. Mijn eerste echte eetstop hou ik op de middag (12:00 - 12:25) na 97 km in Sorbas. In de plaatselijke supermarkt voorzie ik me van m'n gebruikelijke bevoorrading: stokbrood met salami, 2 halve liters cola en een fles water om de bussen te vullen. Hiermee kan ik terug even voort. Tot Tabernas gaat dat nog op de "gewone" weg (de N340), maar eens ik aan de Autovia de Andalucia (de A-92 even voorbij Tabernas) ben wordt het ingewikkelerder. Op deze A-92 mag ik namelijk niet fietsen en moet ik eigenlijk via de via de servicio naast de grote Autovia rijden. En wie Spanje een beetje kent weet dat deze via de servicio's geen simpele wegen zijn. Ze lopen weliswaar naast de Autovia (het zijn de "oude" wegen), maar zijn bijlange niet zo afgevlakt als de Autovia's... zeer lastig dus in bergachtig gebied!

Tabernas zelf is omgeven door de Desierto de Tabernas (Woestijn van Tabernas), een beschermd natuurgebied van 280 km² waar de minste regen valt van heel Spanje en zelfs Europa. Bijna het hele jaar door schijnt hier de zon! In de zomer kunnen de temperaturen oplopen tot rond de 50 graden Celsius! In de Tabernas woestijn zijn, vanwege het bijzondere landschap, heel wat westerns opgenomen (vooral in de jaren 1960 en 1970). Om deze films op te nemen zijn er maar liefst 17 filmsets gebouwd waarin enkele typische western-dorpjes zijn nagebouwd en waar namen zoals Steven Spielberg, Clint Eastwood, Sean Connery, Harrison Ford en Arnold Schwarzenegger zijn gepasseerd. Deze bijzondere plaats wordt dan ook niet voor niets Het Hollywood van Europa genoemd. Hier werd onder meer The Good, The Bad, and The Ugly gefilmd. De set van deze vele films doet nu dienst als een soort themapark die open is voor bezoek met opvoeringen en rondleidingen.

Genoeg nu over de filmindustrie hier... hier en daar liggen de via de servicio's er ok bij, op andere plaatsen is het minder evident om de correcte via de servicio te vinden en zijn ze weinig onderhouden. Op een bepaald moment kijk ik ook eens naar de temperatuur op mijn kilometerteller en die duid bijna 46 graden aan! Het is dus geen leugen wat hierboven beweerd wordt!

Ik hou een tweede drankstop van 15:15 tot 15:40 na 148 km om wat afkoeling te zoeken aan een tankstation even voorbij Gérgal en profiteer ervan om er ook een fris ijsje te eten! Daarna gaat het verder en hoger naar Huéneja waar ik om 18:10 aankom. In feite was het oorspronkelijk de bedoeling om vandaag reeds naar Guadix te rijden, 25 km verder. Maar vorige week besliste ik om de rit wat in te korten, enerzijds omwille van de lange afstand, anderzijds omwille van de aangekondigde hittegolf. Ook rekening houdend met de inchecktijd in m'n hotel in Granada (waar ik het Alhambra wil bezoeken) is het beter om hier in Huéneja reeds te stoppen.

Het Hotel Boutique Molino de Enmedio waar ik gereserveerd heb ligt ietwat afgelegen, maar je hebt er alle comfort en luxe die je "moet" hebben: een kamer met airco om te beginnen, een zwembad, een bar om een pintje te drinken, een restaurant om 's avonds te gaan eten, prima plaats hier... en bovendien gerund door een Limburger! Het hotel is ook redelijk nieuw, in augustus vieren ze hier hun 1-jarig bestaan.

Na bezoek aan het zwembad praat ik uitgebreid met eigenaar Marc en 's avonds eet ik er lekkere ribbetjes met "Belgische" frietjes en 3 Blonde Leffe's. Daarna volgt nog een dessert met echt Callebaut-chocolade-ijs en ga ik op mijn kamer terug naar Vive le Velo kijken.

Zondag 17/07: Huéneja - Granada (86,5 km)

Ontbijt neem ik deze morgen om 08:00 en neem ruim de tijd om me klaar te maken. De rit naar Granada vandaag is amper een kleine 90 km lang en gaat, buiten een klim van 20 km van Purullena naar de Puerto de Los Blancares op 1.297 meter hoogte, hoofdzakelijk naar beneden. Ik kan in Granada ook pas vanaf 14:00 inchecken, dus veel vroeger toekomen heeft weinig zin.

Palacio del Partal - Alhambra in Granada

Het is dan ook 09:30 wanneer ik vol goede moed vertrek, met de wind in de rug en terug op de via de servicio naast de A-92. Hier en daar zijn er zeer slechte stukken en moet ik zoeken naar de juiste weg, en bijna anderhalf uur later bereik ik Guadix, waar ik normaal gezien gisteren naartoe zou gereden zijn. Even voorbij Guadix (dat op een goede 900 meter hoogte ligt) fiets ik via een binnenweg naar Purullena en La Speza en moet ik naar 1.297 meter klimmen tot de Puerto de Los Blancares.

Na bijna 74 km hou ik een korte stop in Dúdar van 13:20 tot 13:35 om eens goed naar mijn achterwiel te kijken. De hele reis al hoor ik een constant getik achteraan, net of mijn band ergens raakt bij elke omwenteling, maar nu is het toch wel erg luid... Na grondig onderzoek kan ik niks vinden, mijn band heeft nergens raking, maar toch blijft het getik aanhouden, en da's om ambetant van te worden!

Wat verder (79 km) stop ik in Cenes de la Vega nog aan een winkeltje voor 2 frisse blikjes cola, want het is weer serieus warm en het water in m'n bussen brengen al lang geen verkoeling meer. Om 14:20 ben ik dan aan m'n hotel in Granada, na amper 86,5 km vandaag. Maar die korte rit was natuurlijk wel de bedoeling want ik wil later in de namiddag nog het Alhambra bezoeken, het wereldberoemde Moorse Kasteel van Granada dat jaarlijks ongeveer 2,5 miljoen bezoekers trekt, en dat heeft te maken met de quota die de UNESCO heeft gesteld qua bezoekersaantallen... maximaal 6.600 per dag! Wie het Alhambra wil bezoeken reserveert dus best z'n tickets op voorhand op www.alhambra.org.

Na een frisse douche kijk ik nog een stukje Tour de France en bestel intussen online een ticket voor het Alhambra. De finish van de rit naar Carcassonne zie ik niet want om 17:00 vertrek ik voor mijn toeristisch tussendoortje. Van het hotel is het een klein half uurtje stappen (laatste stuk serieus bergop) naar de Granadese bezienswaardigheid en loop er gedurende een 2-tal uurtjes goed rond. Het belangrijkste is eigenlijk dat ik om 19:00 aan de ingang sta van het Nasrid Palace, de meest bijzondere bezienswaardigheid van het Alhambra, en ik kan bevestigen dat dit inderdaad zeer de moeite is!

Tegen 19:30 heb ik daar het meeste gezien en stap terug naar m'n hotel. Onderweg stop ik nog om wat te eten (pizza) en ben tegen 21:00 terug op m'n kamer.

Maandag 18/07: Granada - Córdoba (167,1 km)

Ontbijt vandaag vanaf 07:30 en om 08:45 verlaat ik Granada. In het begin gaat het redelijk vlot, een beetje naar beneden en met de wind in de rug, en vooral: het is aangenaam om te fietsen, nog niet te warm! Van 11:20 tot 11:50 hou ik reeds na 53 km een bevoorrading in Alcalá la Real. Ondanks een stevig ontbijt voel ik nu reeds de nood om wat te eten, maar vooral ook om iets fris te drinken. Daarna gaat verder met een mooie afdaling en ondanks het in grote lijnen naar beneden gaat blijft het toch redelijk heuvelachtig.

Op de thermometer van mijn fietscomputer meet ik 49,5 graden, het is dus heel heet en mijn voorraad water gaat er flink vandoor! Na goed 116 km hou ik een tweede pauze op een parking langs de weg net voor Castro del Rio (14:25 - 14:40). Ik eet er nog een stuk stokbrood met rauwe ham van mijn eerste stop en gebruik mijn watervoorraad om mijn bussen bij te vullen. Een goede 11 km verder kan ik in Espejo terug fris drinken kopen (127,7 km) en dat is nodig want al m'n voorraad is op!

Wanneer ik na 167 km Córdoba binnenfiets rijd ik eerst nog even langs de Kathedraal, de Mezquiza (een naam die verwijst naar de functie van het gebouw -Moskee- voordat het een Kathedraal werd). Daarvoor wijk ik af van mijn track en wanneer ik wat verder de weg naar m'n hotel wil bereiken raak ik verward in een wirwar van kleine straatjes in het oude centrum van Córdoba. Uiteindelijk kom ik toch op de goede weg terecht en ben om 17:45 aan het Hotel Córdoba Center, een mooi 4-sterrenhotel aan de rand van het oude centrum. Na te hebben ingecheckt installeer ik me op m'n kamer en ga daarna een goed uurtje aan het zwembad op de bovenste verdieping wat afkoeling zoeken na toch alweer een hete dag.

Het is 20:30 wanneer ik het hotel even verlaat om aan de overkant van de straat in restaurant La Mafia pizza te gaan eten. Het is nog altijd zeer warm buiten en ben blij dat ik binnen kan zitten voor mijn pizza! Tegen 21:45 verlaat ik de zaak en ga terug naar het hotel, nog even naar de Red Flames gaan kijken die tegen Italië winnen en daarmee de kwartfinales bereiken in het EK voetbal.

Dinsdag 19/07: Córdoba - Hornachos (166,7 km)

Met een goed gevulde maag van het grote ontbijtbuffet vertrek ik om 08:20 uit Córdoba. Het gaat meteen bergop, in de Sierra Morena, naar goed 600 meter hoogte! Na ongeveer een uur fietsen staan er amper 10 km op de teller maar wel al bijna 500 Hm... gelukkig zal het later in de rit wel vlotter vooruit gaan.

Omdat ik niet wil riskeren om zonder drinken te vallen onderweg stop ik reeds na 31 km (10:40) aan een tankstation onderweg voor een extra fles water en 2 frisse cola's. Goed 46 km verder stop ik een tweede keer om nu ook wat te eten (77 km - 13:00 tot 13:30 in Peñarroya-Pueblonuevo) en ook terug drinken in te slaan. En goed dat ik hier terug met een volledige drankvoorraad kan vertrekken (1,5 liter in de bussen, 2 x 1,5 liter water en 2 x 1/2 liter cola in de bagage) want ik kom in de rest van rit niks meer tegen om drinken te kopen.

De wind zit weer tegen en ik zal vandaag toch een kleine 2.000 Hm hebben op 167 km, maar om 18:00 ben ik dan eindelijk in Hornachos, een kleine gemeente in de provincie Badajoz (Extremadura). Ik slaap er in een Casa Rural en heb het kot daar voor mij alleen! Mooie kamer met badkamer, airco, zwembad, ... prima zo! Ik ga eerst nog wat inkopen doen in de plaatselijke supermarkt en geniet dan van de rust aan het zwembad.

De pizza uit de oven en pintjes uit de vriezer smaken me zeer en de avond wordt afgesloten met alweer Vive le Velo!

Woensdag 20/07: Hornachos - Cáceres (127,0 km)

Met de inkopen van gisteren verzorg ik deze morgen mijn eigen ontbijt, en dat is natuurlijk niet te vergelijken met de ontbijtbufffetten die ik in sommige hotels gewoon ben. Gewoon een fles drinkyoghurt (met aardbeiensmaak), een baguette en rauwe ham, en that's it! In de keuken had ik ook al wat drank fris gezet, zowel in de koelkast als in de vriezer. Deze dranken (cola en water) wikkel ik dan in een handdoek waarna ik deze in een plastieken zak steek en zo in mijn tassen achteraan op de fiets opberg. Tot een stuk in de namiddag heb ik dan fris drinken bij.

Acueducto de los Milagros in Mérida

Om 08:20 vertrek ik uit Hornachos en het is dan nog relatief "fris", maar nog goed te doen in mijn mouwloos shirt. Via Puebla de la Reina fiets ik naar Alange, een toeristisch plaatsje in de provincie Badajoz, waarna ik verder rijd naar Mérida, hoofdstad van de regio Extremadura. Daar hou ik na 57 km een pauze van 10:50 tot 11:10 en eet er de overschot op van mijn ontbijt deze morgen. Mérida is vooral gekend omwille van z'n enorme Romeinse geschiedenis. Twee van die bezienswaardigheden waar ik langs fiets zijn de Puente Romano en het Acueducto de los Milagros, bedoeld om de stad van water te voorzien.

Het is daar trouwens dat ik de enige stop hou vandaag want mijn dagbestemming is Cáceras, amper 70 km verder. Het is ook plezant rijden vandaag... wat op en af, maar geen steile hellingen en de wind (alweer tegen) waait niet te hard. Om 14:50 ben ik reeds aan m'n hotel in Cáceres dat aan de Plaza Mayor pal in het centrum ligt. Het oude centrum is volledig autovrij en is de moeite om eens door te wandelen. Maar dat doe ik pas later in de avond, wanneer het wat koeler is.

Tegen 20:30 ga ik bij La Mafia pizza eten en wandel op mijn gemak naar het hotel, waar ik me terug op een kamer met airco kan verkoelen.

Donderdag 21/07: Cáceres - Ciudad Rodrigo (152,8 km)

Aan het ontbijt deze morgen eet ik traditioneel een beetje hetzelfde: wat broodjes met rauwe ham, omelette, yoghurt, een thee en enkele glazen fruitsap. Om 08:35 fiets ik over de Plaza Mayor en verlaat zo Cáceres. De eerste 80 km gaan redelijk vlot, op en af met de wind in de rug. Onderweg stop ik in een tankstation na 58 km in Torrejoncillo (11:20) voor 2 halve liters frisse cola.

Het is wat verder in Coria (12:05 - 12:25) dat ik na 70 km een eetstop hou. Ik koop er een zak melkbroodjes, salami, een fles water en drinkyoghurt om terug wat op krachten te komen. Nog geen 20 km verder stop ik voor 2 halve liters cola en ben intussen begonnen aan m'n enige echte beklimming van de dag, naar de Puerto de Perales op 860 meter hoogte.

Daarna volgt een zalig stukje heel licht op en af door een bosrijke omgeving, waarna pas een echte afdaling volgt naar Ciudad Rodrigo. Daar kom ik aan om 16:45 en kan op mijn kamer nog naar de laatste 15 km kijken van de rit in de Tour naar de Hautacam waar Jonas Vingegaard zich verzekert van de gele trui, maar waar Van Aert ook laat zien wat een buitenaardse prestaties hij kan leveren (precies of dat wisten we nog niet).

Na m'n douche ga ik nog in het mooie oude stadscentrum rondwandelen, maar ben al snel terug want het is nog steeds 38 graden! Tegen 20:30 ga ik pizza eten en smul daarna nog van een lekker ijsje op de Plaza Mayor waarna ik terug de friste van mijn hotelkamer ga opzoeken. Morgen pas ontbijt vanaf 08:30, maar zo erg is dat niet omdat ik naar Salamanca fiets, en da's maar een kleine 90 km verder... dus heb ik alle tijd van de wereld.

Vrijdag 22/07: Ciudad Rodrigo - Salamanca (101,0 km)

Vandaag sta ik pas om 08:00 op en meteen voel ik "iets" in m'n rug schieten... In het verleden had ik al vaker eens last van zo'n pijnscheut, volgens de dokter was dat toen een acute lumbago, en hoop dat ik er nu ook niet te veel last van zal hebben. Fietsen lukt nog net, maar normaal stappen gaat niet meer! Maar goed, ik zie wel wat het wordt.

Ik neem een pover ontbijtje want veel keuze is er eigenlijk niet, 't is dan ook maar een klein 2 sterrenhotelletje dus moet je daar ook niet al te veel van verwachten natuurlijk! Enkele sneetjes brood met confituur en 2 kleine voorverpakte croissants met een thee en wat fruitsap, en dat was het.

Om 09:30 verlaat ik Ciudad Rodrigo, het is nog redelijk frisjes en voor het eerst in weken start ik met een bewolkte hemel. Met de wind in de rug op mooie rechte lichtgolvende wegen gaat het wel snel vooruit en aan dit tempo zal ik veel te vroeg aan m'n hotel in Salamanca zijn, waar ik pas vanaf 14:00 mag inchecken. Maar ik blijf stevig doorfietsen omdat ik graag eerst nog een fietsenzaak wil bezoeken in de stad, en die is open tot 14:00 (en daarna nog eens van 16:00 tot 20:00). Mijn achterband is namelijk redelijk goed aan het verslijten (door combinatie gewicht en warmte) en ik zou deze eventueel laten vervangen, maar ik wil wel terug een Schwalbe Marathon Plus band, en daar vrees ik voor dat ze die in huis hebben.

Het gaat dus goed vooruit tot ik plots borden zie staan langs de kant van de weg waaruit ik afleid dat de baan onderbroken is. Ik fiets al de hele tijd op de N-620, naast de Autovia de Castilla (A-62) waar ik met de fiets niet op mag, en blijf dus verder rijden. Uit ervaring weet ik dat je met de fiets meestal wel ergens door wegenwerken heengeraakt, maar hier is dat dus niet het geval! Op 20 km van Salamanca kom ik dan effectief voor een afsluiting te staan waar je zelfs als voetganger niet doorkan, er zit dus niks anders op dan een alternatieve weg te vinden want er staan geen wegwijzers om fietsers naar Salamanca om te leiden. Een eerste optie is om toch via de Autovia (ondanks verbod voor fietsers) te rijden, maar ik vind op m'n GPS toch ergens een onverhard binnenbaantje dat naar een andere weg leid die ook richting Salamanca gaat, dan toch maar deze weg genomen.

Door deze omweg verlies ik veel tijd en is het 14:00 wanneer ik aan m'n hotel aankom. Perfect op tijd om in te checken, maar te laat om nog bij de fietsenwinkel langs te gaan, dat zal dus voor later vandaag zijn. Op hotel kijk ik eerst nog naar de Tour waar Christophe Laporte van Jumbo Visma de eerste Franse overwinning van de Tour behaalt. Daarna fiets ik naar de fietsenwinkel op zoek naar een nieuwe buitenband, maar zoals verwacht hebben ze daar niet het type band die ik wil hebben. Ik fiets dan maar terug naar het oude historische centrum van de stad voor een toeristisch rondritje langs onder andere het Plaza Mayor, één van de mooiste pleinen van Spanje, en de Kathedraal.

Op hotel probeer ik daarna m'n rug nog wat rust te geven en ga later op de avond pizza eten in de buurt. Als een oud mannetje loop ik over straat, maar naarmate ik verder wandel voel ik de pijn verminderen. Daarna is het tijd om naar onze Red Flames te kijken die de kwartfinale van het EK tegen Zweden spelen, en jammer genoeg verliezen met een doelpunt in de toegevoegde tijd, al is Zweden wel de verdiende winnaar als je het aantal kansen bijeen telt! Tijd om te gaan slapen nu en hopelijk is m'n rugpijn morgen over!

Zaterdag 23/07: Salamanca - Valladolid (120,0 km)

Tegen 07:30 ga ik ontbijten maar heb nog steeds pijn in m'n rug. Het is misschien best dat ik wat pijnstillers ga halen bij een apotheker om wat normaal te kunnen rondlopen. Wanneer ik om 9:00 vertrek is het net geen 20 graden en zoek ik tevergeefs naar een apotheker die open is, blijkbaar zijn ze allemaal gesloten op zaterdag, alleszins diegene die ik tegenkom. Maar goed, om te fietsen heb ik weinig last, dus laat ik maar m'n weg verder zetten.

Eens ik het centrum van Salamanca verlaten heb fiets ik eerst door een soort commercieel gebied, waarna het op de N-620 verder gaat richting Valladolid, mijn dagbestemming. Net als gisteren gaat het steeds rechtdoor en lichtgolvend, maar waar ik gisteren nog de wind als bondgenoot had, zit hij vandaag volledig tegen. Niks aan te doen, ik overleef dat wel.

Om 10:40 (34,7 km) stop ik in Cañizal aan een tankstation voor 2 halve liters cola en een extra fles water als bevoorrading. Pas om 13:15 hou ik een eetstop in Tordesillas na 85 km. Tordesillas is een redelijk groot en toeristisch stadje en ik ga er op zoek naar een apotheker die open is. Gelukkig vind ik die snel en kan daar een doosje Paracetamol kopen (amper € 0,85 voor een doosje met 20 pillen). Ik neem onmiddellijk 2 stuks en stop wat verder om wat melkbroodjes te eten die ik in de supermarkt kocht.

Om 13:30 fiets ik al verder en het is 15:30 wanneer ik aan m'n hotel in Valladolid aankom na 120 km, nadat ik eerst een toeristisch rondritje in de stad doe. Na de douche kijk ik naar de tijdrit in de Tour waar een alweer fabuleuze Van Aert zich de sterkste toont. Na de Tour ga ik in de supermarkt enkele flesjes cola halen om in m'n mini-bar te steken zodat deze koud zijn morgen, ik kijk nog naar een film op Play More en ga daarna ribbetjes eten in een Amerikaans restaurant op 200 meter van 't hotel, Foster's Hollywood.

Wanneer ik terug op de kamer ben kijk ik natuurlijk naar Vive le Velo en met m'n rug gaat het intussen al wat beter nadat ik in de loop van de avond m'n derde pilletje innam.

Zondag 24/07: Valladolid - Burgos (138,0 km)

Vandaag opgestaan om 07:00, tegen 07:30 naar het ontbijt en om 08:50 verlaat ik Valladolid. Mijn parcours loopt vandaag niet naast de Autovia maar volledig door het Spaanse binnenland. De wind is alweer gedraaid en zit nu terug in de rug richting Burgos, wat het fietsen aangenamer maakt natuurlijk.

Guggenheim Bilbao

Het is zondag dus ben ik voorzien op m'n eigen bevoorrading want ik zal in het binnenland waarschijnlijk niet veel gelegenheden vinden voor bevoorrading. Ik heb 2 extra flessen water van 1,5 liter en 3 halve liters cola mee... dat moet zeker volstaan als drinken. Als eten heb ik nog wat melkbroodjes over van vorige aankopen en dat zou ook moeten volstaan om de rit vandaag door te komen. Maar uiteindelijk heb ik zelfs geen eetpauze gehouden vandaag, enkel het bijvullen van mijn bussen was nodig op een bepaald moment.

Het is dan ook nog maar 15:05 wanneer ik na 138 km Burgos bereik. Na een snelle passage langs de prachtige Catedral de Santa Maria fiets ik naar m'n hotel een kleine kilometer verder. Volgens ik op een buitenthermometer zie is het 41 graden, dus wil ik me graag verfrissen en de koelte van m'n hotelkamer opzoeken. Ik was eerder al 3 keer in Burgos, dus hoef ik niet per se een toeristisch rondritje te doen.

Op m'n kamer kijk ik eerst nog naar de koers en ga daarna toch nog een korte wandeling maken om wat foto's te nemen aan de Kathedraal. Net als gisteren ga ik terug bij een Foster's Hollywood ribbetjes eten, het heeft me zeer gesmaakt gisteren, dus doe ik dat nog eens over, en het smaakt me weer! Na de ribbetjes wandel ik nog naar de Plaza Mayor voor mijn dessert... 5 bollekes ijscrème.

Maandag 25/07: Burgos - Bilbao (150,0 km)

Na mijn ontbijt deze morgen vertrek ik om 08:50 uit Burgos. In de stad zelf valt de temperatuur nog net mee, maar eens buiten het centrum valt dat dik tegen, amper 15 graden en de harde tegenwind doet het nog een stuk kouder aanvoelen. Zoals de voorbije weken ben ik vandaag ook gestart zonder onderlijfke en even twijfel ik om iets warmer aan te doen, maar met het gedacht dat het wel zal verwarmen blijf ik zo voortfietsen, ook al heb ik het wel koud.

Heel langzaam maar zeker stijgt de temperatuur dan ook wel, maar warmer dan 4 à 25 graden wordt het niet... dit ben ik niet meer gewoon. Mijn eerste en enige stop hou ik na bijna 96 km aan een tankstation onderweg van 13:20 tot 13:40. Ik koop er een doos met 8 kleine gesuikerde boterkoeken en 2 halve liters cola. Daarna fiets ik tegen de wind in verder richting Bilbao. Er volgt een mooie afdaling waarna het gedurende de laatste 15 km vrij vlak (in een dal tussen de bergen) naar Bilbao gaat.

Het enige "doel" dat ik hier heb is langs het Guggenheim rijden, en dat doe ik dan natuurlijk onmiddellijk. Het gebouw heeft een deconstructivistische architectuur, is grotendeels bedekt met schubvormige titaniumplaten en is voor het publiek geopend sinds 1997... Het gebouw oogt indrukwekkend en is eigenlijk al een kunstwerk op zich. Na enkele foto's fiets ik verder naar m'n hotel, het Ibis Centro. Ik krijg er een kamer toegewezen maar wanneer ik daar binnenkom blijkt deze niet gekuist: de lakens op bed liggen nog overhoop, er ligt afval langs de kant en in de badkamer hangen de handdoeken nog omhoog na gebruik van de vorige klant. Dus keer ik onmiddellijk terug naar de receptie, waar men zich excuseert, en ik een andere kamer toegewezen krijg. Deze is gelukkig wel ok.

Later in de avond ga ik nog op wandel in de stad en ga pizza eten bij Ristorante Ginos. Ik maak het niet te laat vanavond want morgen is er ontbijt vanaf 06:00 en ik wil vroeg vertrekken omdat het waarschijnlijk wel een lastige rit zal worden.

Dinsdag 26/07: Bilbao - Anglet (185,8 km)

De rit vandaag zal dus lastig worden, dat weet ik op voorhand... niet qua kilometers maar vooral qua hoogtemeters. Dus wil ik ook wat vroeger vertrekken dan anders en ga tegen 06:30 naar het ontbijt. Ik logeer in het Ibis Centro Bilbao en het voordeel bij een Ibis is dat je altijd een redelijk vroeg en goed ontbijt hebt! Vannacht heeft het hier geregend en er valt nu nog steeds wat motregen uit de lucht waardoor ik mijn vertrek een klein beetje uitstel. Om 08:10 besluit ik toch te vertrekken, het is inmiddels gestopt met regenen maar het is met moeite 15 graden en heel erg bewolkt.

Mijn vertrek uit Bilbao loopt al redelijk mis... ik volg m'n GPS-track, maar die stuurt me langs allerhande kleine, en vooral steile baantjes de stad uit. Het is wat zoeken om op m'n track te geraken en uiteindelijk lukt het wel. Via Guernica zak ik af naar Lekeito aan de Golf van Biskaje en blijf de kustweg volgen op een mooi (maar zeker geen vlak) parcours. Om 12:45 hou ik na 76 km een eetpauze in Ondarroa tot 13:05. Het is met 1.250 Hm al de moeite geweest vandaag en ik ben er bijlange nog niet.

Het blijft maar op en neer gaan en net voorbij San Sebastián (bij de wielerliefhebbers gekend van de klassieker) hou ik van 16:50 tot 17:05 een tweede eetstop na 140 km. Onderweg naar Biarritz zie ik een prachtige kustlijn maar verlies ook veel tijd in de dorpskernen met het drukke verkeer en de vele lichten.

Uiteindelijk is het 19:25 wanneer ik aan het Ibis Biarritz Anglet Aéroport aankom. Zoals gewoonlijk mag bij een Ibis de fiets mee op de kamer en omdat ik niet veel zin heb om nog ver te lopen om iets te gaan eten blijf ik maar ter plaatse pizza eten. Later op de avond bekijk ik nog hoe ik morgen mijn afspraak zal regelen met mijn collega van het werk... hij is met zijn gezin en vrienden op vakantie in een Center Parks nabij Bordeaux en we hadden op het werk reeds afgesproken om elkaar eens te ontmoeten onderweg.

Woensdag 27/07: Anglet - Bordeaux (194,3 km)

Ontbijt wordt in deze Ibis reeds vanaf 05:00 geserveerd, maar da's toch net iets te vroeg voor mij! Het is pas tegen 06:30 dat ik me naar de ontbijtzaal begeef. Na een omelette, lekker Frans brood met rauwe ham en eentje met kaas, thee, fruitsap en yoghurt vertrek ik om 08:05 uit het Ibis hotel. Het is nog fris en de wind zit tegen... dat belooft, want het gaat in één "rechte" lijn door de Landes naar Bordeaux vandaag.

In het begin van de rit gaat het nog lichtgolvend, maar daarna volgen de kilometerslange rechte wegen door het Zuid-Franse natuurgebied. Soms op perfect geasfalteerde wegen, soms op wegen die minder aangenaam zijn om op te fietsen met ruwe asfalt. Na 92 km hoor ik een knak in m'n achterwiel en weet meteen wat dit betekent... een spaak gebroken! Enkele kms verder hou ik halt in Escource om wat te eten, ik zit 96 km ver en het is 12:35. Bij de plaatselijke kruidenier koop ik wat melkbroodjes met chocolade en 1,25 liter cola. Tijdens mijn pauze vervang ik de kapotte spaak en om 12:50 kan ik verder.

Omdat de afspraak met mijn collega Kristof pas om 19:30 is vanavond heb ik nog redelijk wat tijd om in Bordeaux te geraken en stop een tweede keer van 15:10 tot 15:25 na 147 km bij een bakker in Belin-Béliet voor een broodje kaas met alweer 1,25 liter cola. Daarna gaat het alweer in rechte lijn naar Bordeaux, waar ik na een klein toeristisch ommetje om 17:40 aankom in mijn appartement van City Résidence Bordeaux Center.

Tegen 19:40 vertrek ik met m'n fiets terug naar het centrum (de afspraak werd wat verlaat), naar de Place de la Bourse om Kristof en Matthias, een vriend van hem te ontmoeten. We spreken af om elkaar te ontmoeten aan de kade van de Garonne, waar ook de Rainbow Warrior III, het Nederlandse vlaggenschip van milieuorganisatie Greenpeace, ligt aangemeerd. Wat later dan voorzien komen Kristof en Matthias daar aan en na een korte babbel hoe onze reizen voorlopig verlopen zijn trekken we de binnenstad in, op zoek naar iets om te gaan eten. Het is immens druk in de kleine straatjes rond het Beursplein maar uiteindelijk vinden we toch een plekje waar we kunnen eten... en het wordt pizza! Na het eten trakteer ik nog op een crèmke en tegen 23:00 ben ik terug op m'n appartement dat in de wijk Chartrons ligt.

Donderdag 28/07: Bordeaux - Niort (185,8 km)

Vandaag ga ik om 07:15 ontbijten. Het liefst zou ik eens willen uitslapen en veel later gaan ontbijten, maar mijn reis gaat verder... naar Niort vandaag en da's terug een kleine 186 km. Om 08:30 vertrek ik via de boorden van de Garonne en fiets over de Pont de Pierre naar het noorden. Enkele kilometers verder steek ik dan via de Pont Gustave Eiffel de Dordogne over, en zo ben ik op weg naar Saintes. Deze morgen is het weer wat warmer dan de voorbije dagen en de wind draait regelmatig, maar zit toch voornamelijk in de rug.

Na dik 72 km stop ik om 12:00 een eerste keer aan een bakkerij in Mirambeau voor bevoorrading. Een broodje ham/kaas met groentjes en een liter cola later start ik om 12:30 opnieuw om verder rijden. De weg loopt dikwijls vele kilometers rechtdoor maar gaat steeds op en af waardoor ik op het einde van de rit toch iets meer dan 1.300 Hm verzameld heb.

Om 15:30 stop ik een tweede keer 10 minuutjes na 143 km in St. Jean d'Angély voor een éclair en een rozijnenkoek. Daarmee moet ik wel toekomen voor de resterende 42 km. Tegen 17:20 ben ik dan aan het Ibis hotel van Niort waar ik een kamer krijg op het gelijkvloers en de fiets ook mee op de kamer mag. Even twijfel ik om 's avonds in een Courtepaille een kleine kilometer verder ribbetjes te gaan eten, maar ik blijf dan toch in de Ibis voor een chickenburger met groentjes en patatjes. Morgen fiets ik naar Tours en daar is een Buffalo Grill in de buurt van m'n hotel. De ribbetjes zijn dus voor morgen!

Vanavond ga ik ook op tijd gaan slapen want de vermoeidheid begint na 14 dagen fietsen zonder rustdag wel wat te wegen.

Vrijdag 29/07: Niort - Tours (175,2 km)

M'n reis begint stilletjes aan op z'n einde te lopen, ergens spijtig natuurlijk dat het vakantiegevoel dan zal voorbij zijn. Maar toch zal ik ook blij zijn om terug thuis te zijn want de benen voelen elke dag een beetje vermoeider aan en de klimmetjes, hoe flauw ook, beginnen steeds lastiger te worden.

Vandaag vertrek ik om 08:35 uit Niort in redelijk normaal weer. Na 10 km hoor ik alweer een korte "krak" achteraan... alweer een spaak af! Ik stop aan de eerste aire de repos die ik 5 km verder tegenkom om het euvel te herstellen. Het is een andere spaak dan diegene die ik eerder deze week verving en vraag mij af hoe dit nu ineens komt? Ik ben al dik 5.500 km onderweg met deze fiets en nu heb ik op 3 dagen tijd 2 spaakbreuken.

Maar goed, hopelijk blijft het hierbij en om 13:30 hou ik een eerste stop na 97 km in Loudun. Ik stop er bij een bakker en koop wat koeken die ik verder op een pleintje opeet. Ondanks de vermoeidheid in de benen gaat het goed vooruit, maar dat zal allicht te maken hebben met de zijdelingse rugwind vandaag.

Op een kleine 30 km van Tours stop ik nog voor 2 frisse blikjes cola's en ben dan na een goeie 175 km om 17:35 aan m'n B&B hotel net ten noorden van Tours. Blij dat ik hier ben want ik had gisteren bij m'n "virtuele" verkenning al gezien dat er een Buffalo Grill in de buurt van het hotel was, en da's echt m'n favoriete plaats om 's avonds te gaan eten in Frankrijk!

Na me te hebben gewassen kijk ik eerst nog naar het journaal op VRT en ga daarna in de Auchan wat Cola en melkbroodjes kopen. Morgen is het zaterdag en ik weet niet of ik veel ga tegenkomen om me te bevoorraden, vandaar. Na de Auchan steek ik de straat over naar de Buffalo Grill en geniet er van de lekkere ribbetjes samen met 2 halve liters 1664. Na nog een dessertje wandel ik naar m'n hotel en ga terug vroeg slapen. 't Is aftellen... nog 3 ritten te gaan.

Zaterdag 30/07: Tours - Dreux (179,2 km)

Aan het ontbijt deze morgen is het aanschuiven, ik ga pas om 07:30 ontbijten en er staat een rij aan te schuiven tot buiten. De eetzaal in de B&B is niet al te groot, dus is de zaal ook volzet wanneer ik mijn eten op m'n dienblad heb. Maar buiten staan ook banken, dus verder geen probleem.

Het is dan 08:50 wanneer ik vertrek in een mooi zonnig weertje. De wind zit meteen goed en ik begin al te rekenen wanneer ik ongeveer in Dreux zal zijn. Mijn principe is dat ik aan een gemiddelde van 20 km per uur reken, eetpauzes inclusief. Twee uurtjes later en 50 km verder fiets ik door het mooie Vendôme waar de Abbaye de la Trinité staat. Dit historisch gebouw werd onlangs eigendom van Louis Vuitton, dat na restauratie vanaf eind 2024 dienst zal doen als nieuw atelier van het Franse luxemerk.

Mijn eerste eetpauze hou ik vandaag na 94 km van 12:55 tot 13:20 in Châteaudun. Ik eet er in het centrum van de stad een broodje tonijn, een croque-bolognaise en drink er een fles cola op van 1,25 liter. Ik vul er ook mijn bidons met 1,5 liter Vittel. Wanneer ik enkele kilometers verder terug op weg ben voel ik plots hevige krampen opkomen... ik moet dringend naar het groot toilet! Het is wat zoeken, maar gelukkig vind ik net op tijd een onverhard steegje langs de kant waar ik mijn ding kan doen, dat was op het nippertje!

De weg vervolgt zich naar Chartres waarna ik plots de wind vol in het gezicht krijg! Dat wordt nog stampen de laatste 40 km! Na 142 km stop ik om 15:35 nog in de Carrefour van Chartres om een 1/2 liter cola te kopen en vervolg dan mijn weg naar Dreux. Daar kom ik aan om 17:35 en ga later op de avond pizza eten een kleine 400 meter verderop. Nog 2 ritten te gaan...

Terug thuis

Zondag 31/07: Dreux - Amiens (164,4 km)

Voorlaatste dag vandaag, het is 07:30 wanneer ik ga ontbijten en 08:45 wanneer ik de Campanile in Dreux verlaat. Qua temperatuur is het nog net te doen om in een truitje zonder mouwen te rijden, ook al hangt er een heel dik wolkendek bovenaan de hemel. De zon zelf zie ik nauwelijks vandaag.

De wind komt uit het westen en afhankelijk hoe mijn track loopt heb ik hem zijdelings in de rug of volledig op m'n linker zijkant. Zoals ik eerder al vertelde beginnen de laatste loodjes zwaar te wegen, alles lukt nog wel, maar ik heb serieus de indruk dat het veel meer moeite kost dan anders.

Van 12:50 tot 13:00 hou ik na 85 km een korte eetpauze in Bachivillers. Onderweg heb ik amper zaken tegengekomen waar ik me kon bevoorraden, dus heb ik zelf voorzien om broodjes en cola bij te hebben. Door de relatief korte rit vandaag (bijna 165 km) blijft het bij deze ene bevoorrading en is het 16:30 wanneer ik het Ibis Styles Amiens Centre bereik.

's Avonds maak ik nog een korte wandeling naar de Kathedraal en keer dan terug naar het hotel om er m'n laatste pizza van de reis te gaan eten. Het ontbijt kan morgen vanaf 06:00 genomen worden, dus ga ik vroeg slapen want m'n laatste rit is er eentje van 200 km.

Maandag 01/08: Amiens - Schellebelle (201,2 km)

Dat is 'm dan, mijn laatste rit van een toch alweer fantastisch mooi fietsavontuur! Enerzijds jammer van die laatste rit, want dat betekent dat het voorbij is. Maar anderzijds ben ik toch blij om vanavond weer thuis te zijn, ondanks ik zeer graag weg ben op vakantie.

Na een uitgebreid ontbijt vertrek ik om 08:50 uit Amiens. Het is zwaar bewolkt en er valt lichte motregen uit de lucht, hopelijk klaart het snel op want dit is niet het plezantste weer om in te rijden. Het eerste uur lijkt er geen beterschap op komst en ik moet zelfs mijn armstukken aantrekken om niet te koud te krijgen, want het is intussen wat harder beginnen motregenen!

Tegen 10:30 stopt het eindelijk met regenen, wordt het wat warmer maar blijft er nog steeds een dik wolkendek hangen. Na 86 km hou ik van 12:55 tot 13:05 een korte pauze om snel wat te eten in Douai. Intussen lijkt het erop dat ik de zon wel nog zal zien vandaag, en dat is ook zo wanneer ik Orchies bereik, net voor ik aan de Belgische grens ben. Niet alleen de zon komt erdoor, maar het warmt ook goed op!

In Ronse (147 km) stop ik een tweede keer aan een Q8-station voor een lekker broodje bij de Panos... wat heb ik dat de voorbije weken gemist! Mijn pauze duurt van 15:55 tot 16:20 en intussen laat ik mijn ouders weten dat ik eerst nog eens bij hen ga langskomen straks, ze zijn vandaag immers 58 jaar getrouwd!

Tegen 18:15 ben ik in Kalken en zie een fietser me tegemoet rijden... Dit had ik nu niet verwacht: het is Guy, mijn fietsenmaker, die me komt verwelkomen! Hij volgde me alle dagen op locatoweb en zag dat ik naar m'n ouders toe reed. Tof dat hij dat doet!

Bij m'n ouders doet m'n broer een goeie fles champagne open en klinken we op het huwelijksjubileum van onze ouders, maar ook op de goeie afloop van m'n reis. Na een uurtje aperitieven is het tijd om verder naar huis in Schellebelle te fietsen, waar ik om 19:50 aankom.

Tijd voor wat rust nu... de komende weken wil ik genieten van dolce far niente en eind september trek ik er nog een weekje op uit met de familie naar New York!