Zoals in m'n voorwoord reeds gezegd gaat het hier om de vierde en laatste proef in het rijtje van grote RM's (Randonnée Mondiale) die het Italiaanse Audax Randonneur Italia (ARI) organiseert, een proef die meetelt in het L'Italia Del Grand Tour-concept. In de 3 voorgaande proeven (1001 Miglia, 999 Miglia en Alpi 4000) heb ik reeds succesvol deelgenomen en om het rijtje af te maken wil ik nu natuurlijk ook deelnemen aan deze 6+6 Isole. De 6+6 Isole, dat zijn 2 BRM's van 600 km, ééntje op Sardinië en ééntje op Sicilië. Het is niet alleen om op deze 2 prachtige eilanden wat te komen rondfietsen dat ik hieraan wil deelnemen, maar toch ook om na afloop de eretitel van Grand Randonneur d'Italia te krijgen... een titel die ik nu als eerste (en voorlopig als enige) Belg gekregen heb! Die titel krijg je dus enkel na homologatie van deze 4 organisaties omdat je dan in alle streken van Italië een RM hebt gefietst, wat in praktijk neerkomt op bijna 6.000 km en iets meer dan 75.000 Hm.
De inschrijvingen voor deze 6+6 Isole werden om organisatorische redenen beperkt tot 200, maar er stonden uiteindelijk 210 deelnemers aan de start voor de eerste 600 km op Sardinië. Daaronder 5 Belgen: Koen, Christophe, Toon, Franck (een Waalse Randonneur uit Virton) en ik. Franck had z'n reis zelf geregeld met z'n mobilehome en een Franse fietsvriend maar zouden we onderweg af en toe eens tegenkomen.
Zaterdag 20/04: klaar om naar Genua te vertrekken
We rijden naar Genua (1.095 km) omdat we daar een Ferry zullen nemen naar Porto Torres op Sardinië. Om zeker op tijd te zijn en nergens in een vervelende file terecht te komen hadden we eerder al besloten om gedurende de nacht te reizen. We zouden dan wel zeeeeer ruim op tijd in Genua zijn, maar liever enkele uren te vroeg dan 10 minuten te laat en de boot te missen...
Op zaterdag 20 april vertrekken we om 19u00 uit Kalken en stoppen een eerste keer om 21u40 na 282 km in Berchem Luxemburg. Na een korte tankbeurt en chauffeurswissel (Koen is aan de beurt) vertrekken we daar terug om 22u25. Er wordt een tweede keer halt gehouden in Aire de Koenigsbourg aan de voet van de Vogezen om 01u00, we zitten dan ongeveer halfweg (527 km) en het is dan al zondag 21 april. Een dik half uurtje later rijden we (na opnieuw een chauffeurswissel - nu gaat Christophe rijden) om 01u35 terug verder, richting Zwitserland nu. Het is pas voorbij de St. Gothardtunnel dat we een derde keer halt houden, het is 04u10 wanneer we San Gothard Sud bereiken na 797 km. Hier neem ik het stuur terug over en om 04u25 rijden we verder zuidwaarts. Bij zonsopgang rijden we op de ring rond Milaan en om 07u00 houden we een laatste stop in Bussala (1.064 km) waar ik ook de voorruit van ons busje eens kuis. Een half uurtje later vertrekken we voor de laatste 30 km van onze heenreis op het vasteland. Aangekomen in Genua is het 08u00 en we hebben in totaal 1.095 km afgelegd met een verbruik van 7,1 liter/100 km en aan een gemiddelde snelheid van 98 km/u. Onze effectieve rijtijd bedroeg 11u07.
In Genua gaan we eerst en vooral op zoek naar een tankstation om het busje nog eens "vol te gooien" en dan gaan we op verkenning naar de haven waar we deze avond moeten inchecken. Door de wirwar aan straten op verschillende hoogtes is het even zoeken maar we geraken er toch. Aan de havendouane worden we tegengehouden en teruggestuurd... we kunnen pas inchecken vanaf 15u00 deze namiddag. Om onze vrije tijd te vullen parkeren we ons dan maar aan de oude haven (Porto Antico) en gaan voor de rest van de voormiddag op stap in het oude Genua.
Tegen 15u00 gaan we terug naar de wagen en betalen € 12,00 voor de parking. We rijden naar de haven waar we, na controle van ticket en identiteit, als eerste in de rij staan om de Ferry te nemen. Er kan pas vanaf 18u30 aan boord gegaan worden en de rest van de tijd doden we in het commerciële centrum van de haven (dat niet al te veel voorstelt). Vooraleer aan boord te gaan eten we er nog een pizza en kijken via livestream naar de onwaarschijnlijke winst van Mathieu Van Der Poel in de Amstel Gold Race.
Nadat we aan boord gereden zijn melden we ons aan de receptie en krijgen daar de kaartjes (sleutels) van onze (binnen)cabines. Om 20u30 stipt verlaat de Janas (zo noemt het schip van rederij Tirrenia) de haven van Genua en gaan een nachtvaart tegemoet van een kleine 13 uren.
Maandag 22 april om 9u00, dat was het voorziene uur van aankomst in Porto Torres, maar door het slechte weer op zee arriveren we een half uurtje later, rond 09u30. Het duurt nog drie kwartier vooraleer de passagiers het schip mogen verlaten. De oorspronkelijke bedoeling is om van Porto Torres een groot stuk met de fiets richting Cagliari te rijden maar het ziet er regenachtig en vooral heel winderig uit, wat ons aan ons plan doet twijfelen.
Het is ruim 10u30 voorbij wanneer we eindelijk met ons busje van de Ferry mogen rijden. De haven van Porto Torres ziet er heel desolaat en vuil uit en we parkeren de wagen wat verder. We hebben besloten om toch een stuk te gaan fietsen en moeten ons nu eerst nog omkleden en klaarmaken.
We zullen met de fiets van Porto Torres naar Oristano rijden
Christophe en ik beslissen om er nog een goede 40 km bij te doen, naar Oristano. De venijnige klimmetjes zitten erop en na een mooie afdaling verloopt de rest van het parcours op vrijwel vlakke wegen... alleen de wind zit nu nog tegen. Met een gemiddelde snelheid van bijna 33 km/h haspelen we die kms weg en om 18u45 staan we aan de rand van Oristano, waar we de fietsen terug in het busje plaatsen. Net op tijd eigenlijk want wat later valt er nattigheid uit de lucht. Aangekomen in Hotel Panorama in Cagliari nemen we snel een douche waarna we naar een pizza-restaurant trekken wat verder in straat.
Dinsdag 23 april. Afspraak om 9u00 aan het ontbijt op de bovenste verdieping van het hotel. Vandaag is een vrije dag en we beslissen om het begin van de eerste rit al eens te gaan verkennen. Na het ontbijt vertrekken we op 't gemak voor een 13 km lange rit naar het hotel waar de start van de 6+6 Isole zal gegeven worden, hotel Setar in Quartu Sant'Elena. Daar is momenteel eigenlijk nog niks te doen, maar nu weten we toch hoe erheen te rijden en hoelang we onderweg zullen zijn.
We starten daar de verkenning van de eerste rit en na een vlakke aanloop begint een klim naar de col Arcu 'e Tidu, al meteen goed voor een hoogte van 430 meter. Eens voorbij de top dalen we terug naar zeeniveau, naar San Priamo. Daar stoppen we even en nemen de tijd voor een warme panino met een cola. Even later komen ook m'n ouders toe die me perfect kunnen volgen via de locatoweb-app. Na de tussenstop keren we terug naar Cagliari waar we nog een klein toertje in 't stad rondfietsen. Daarna gaan we naar ons hotel, nemen een verfrissende douche en blijven deze keer ter plaatse in het hotel eten. Na het eten worden er in de bar nog wat afspraken gemaakt voor de komende dagen en daarna is het tijd om te gaan slapen.
Woensdag 24 april. Na het ontbijt vertrekken Christophe en ik met de fiets naar de startplaats om onze definitieve inschrijving te bevestigen, Koen rijdt met het busje mee. In hotel Setar ontmoeten we ook Toon, die deze nacht met het vliegtuig is aangekomen. We overhandigen hem z'n fiets en bagage en gaan daarna onze deelnamenummers en controleboekjes afhalen in een aparte ruimte van het hotel (er zijn iets meer dan 200 deelnemers ingeschreven). Daarna keren we terug naar ons hotel waar we een lasagne als middagmaal nuttigen, waarna we ons terugtrekken op onze kamer en de nodige voorbereidingen treffen voor de start van de 6+6 Isole vanavond. Mits bijbetaling kunnen we tot 18u00 op de kamer verblijven en daarna is het tijd om te vertrekken. We rijden eerst nog naar de startplaats en beslissen daarna om nog pizza te gaan eten in een pizzeria wat verderop.
Rond 22u00 rijden we terug naar de start, nu is het enkel nog wachten op het vertrekuur dat een half uur vervroegd is (van middernacht naar 23u30). Tijdens het wachten is er een plaatselijk volksdansgroepje dat de boel wat komt opvrolijken en wat denk je... één van die meisjes pikt me uit het publiek om mee te komen dansen.
Om half twaalf is het dan zo ver, na een snelle controle op fietsverlichting en een stempel in ons controleboekje wordt er in groepjes van ongeveer 40 deelnemers vertrokken. Toon vertrekt in de 2e groep, Koen zit in de 3e groep en Christophe en ik vertrekken in de 5e groep als allerlaatste deelnemers om precies middernacht, dus op donderdag 25 april eigenlijk.
Na de vlakke aanloop van enkele kilometers wordt ons het eerste colletje van het parcours onder de wielen geschoven, de Col Arcu 'e Tidu die we dinsdag reeds verkend hebben. In het donker lijkt de beklimming nu veel gemakkelijker te gaan dan eergisteren... of droom ik dat maar? Die eerste rit van 124 km verloopt vlot en om 4u45 ben ik in Torre di Bari, op checkpoint 1. Christophe is, net als in de meeste andere ritten, als eerste van onze compagnie aangekomen en wacht m'n broer en mezelf op. Het is nog donker en we zien niets van de zee die 100 meter verder ligt of de toren waaraan het plaatsje z'n naam te danken heeft.
Om 5u30 (Toon is net aangekomen) vertrekken we voor de tweede etappe, een rit van bijna 80 km naar Dorgali, de plaats waar we deze avond zullen overnachten. Eens het licht wordt zien we ook het prachtige landschap waar we doorheen fietsen... zeer grillig en bergachtig maar o zo mooi! Door de vele hoogtemeters verloopt deze rit iets moeizamer... we moeten dan ook over de Passo Genna Silana rijden, het hoogste punt van deze BRM op Sardinië op 1.017 meter hoogte. Na een afdaling van 20 km kom ik om 9u30 aan in Dorgali.
Op de controle in Nuoro
Na de kortste etappe volgt nu de langste etappe, bijna 141 km terug naar Dorgali. Christophe, Koen en ik vertrekken terug samen om 14u55 maar eens Christophe een beklimming gezien heeft is hij weg... het duurt dan ook niet lang vooraleer hij weer "gaan vliegen" is, terwijl Koen en ik zo goed als de hele rit samen blijven rijden.
We wisten natuurlijk dat het parcours niet vlak was, maar hier en daar maakt het soms rare kronkels en worden in bepaalde dorpjes kleine en uitermate steile straatjes beklommen waarvan we ons afvragen of dit wel echt nodig is. Zo is er op een bepaald moment in Oliena een beklimminkje van ongeveer 300 meter aan 20%, een stukje waar heel wat deelnemers even van de fiets moeten en te voet verder gaan.
Omdat nu de langste rit wordt gereden beslissen Koen en ik om onderweg (op 47 km van Dorgali) een extra stop in te lassen voor een pizza. Het is 19u30 en de pizzeria is net open, we zijn dan ook de eerste klanten, met als voordeel dat we zeer snel bediend worden. Na de korte tussenstop fietsen we verder en om 22u00 zijn we voor de tweede keer in Dorgali vandaag.
De eerste 415 km (met bijna 5.500 Hm) zitten er alvast op en hier blijven we deze nacht ook enkele uurtjes slapen. Bij de inschrijving konden we voor € 20,00 een bed in een kamer boeken, wat we dan ook allemaal gedaan hebben. Voor m'n ouders die met de volgwagen rijden boekte ik een kamer apart. Toon komt aan iets vóór middernacht en heeft een eigen kamer geboekt omdat hij niet gestoord wilde worden door anderen in z'n slaap.
Vrijdag 26 april. Er resten nog 203 km om terug naar de start/aankomst te fietsen en het is kwestie van te berekenen om hoe laat we terug moeten vetrekken, we moeten immers vóór 16u00 deze namiddag aankomen om binnen de tijdslimiet te zijn. Koen beslist om reeds om 3u30 te vertekken terwijl Christophe en ik om 4u50 vertrekken. De rit begint meteen met een klim van 22 km, terug naar de Passo Gella Silana op meer dan 1.000 meter. Wanneer ik bijna boven ben haal ik Toon in en na een korte babbel zet ik m'n afdaling naar Torre di Bari in.
Blijkbaar stond Christophe net na het begin van de afdaling langs de kant met een (dubbele) lekke band, maar door m'n snelle afdaling had ik die totaal niet gezien. Hier en daar vallen ook enkele regendruppels, maar gelukkig blijft het daarbij. Wanneer ik om 8u15 aankom in Torre di Bari staat Koen net op het punt om daar te vertrekken. Nu zien we hier trouwens wel de zee en de "Torre" liggen.
Een klein kwartiertje na mij komt Christophe aan en tegen 9u00 is Toon daar ook. De laatste etappe is 124 km lang en om wat speling te hebben en eventuele pech op te vangen vertrekken Christophe en ik om 9u00 uit Torre di Bari. We hadden ook "halvelings" afgesproken om een korte stop in lassen aan het cafétje waar we tijdens onze verkenning al eens gestopt waren in San Priamo.
Wanneer ik daar aankom zitten Koen en Christophe daar met m'n ouders reeds op terras. Er zit ook nog een andere deelnemer bij hen aan tafel, een zeker Leonardo die in Dorgali moest opgeven wegens fysische problemen. Hij kon met ons busje terug mee naar de aankomst.
Na de korte tussenstop in San Priamo vertrekken we samen, maar omdat ik regelmatig stop voor een foto lopen Koen en Christophe al meteen wat uit. Boven op de Col Arcu 'e Tidu staan ze me op te wachten en vatten we de laatste 21 km naar Quartu Sant' Elena aan. Daar komen we om 14u35 aan en zit ons eerste deel van de 6+6 Isole erop! Toon zal wat later nog net op tijd aankomen om 15u50.
We nemen een deugddoende douche en genieten van het buffet dat ons aangeboden wordt. Rond 16u30 vertrekken de fietsers onder begeleiding naar de haven van Cagliari om er de Ferry naar Palermo te nemen. Omdat wij met een volgwagen zijn moeten we een wagen van de organisatie volgen. Wanneer deze uiteindelijk rond 16u30 vertrekt volgen we hem zoals afgesproken. Maar het is al snel duidelijk dat de wagen volledig de verkeerde richting uitrijdt, hij rijdt terug het parcours op in tegengestelde richting. We blijven hem toch nog even volgen maar dit is totaal niet de bedoeling. Op de papieren van de organisatie vinden we het telefoonnummer terug van de man die met het busje rijdt en ik bel hem op. Wat we al vermoeden wordt hierbij bevestigd... Enrico is op weg naar een plaats waar hij de laatste deelnemers met het busje gaat ophalen omdat ze anders nooit op tijd zijn om de Ferry te halen. Wij keren terug en rijden op eigen houtje naar de haven.
Zonsondergang bij het verlaten van Cagliari
De Ferry vertrekt bij zonsondergang in Cagliari en op zaterdag 27 april meren we rond 8u00 (iets later dan voorzien) aan in Palermo. Op de boot doen we reeds onze wielerkledij aan want de bedoeling is om rechtstreeks naar Hotel San Paolo te rijden (zo'n 3 km van de haven) en onmiddellijk te vertrekken voor de BRM 600 van Sicilië. Toon heeft intussen reeds aangegeven niet meer van start te gaan op Sicilië... de rit op Sardinië is hem te zwaar uitgevallen en hij heeft deze nacht niet genoeg kunnen recupereren, vandaar z'n opgave.
Aangekomen in Hotel San Paolo laden we de fietsen uit en vertrekken om 9u15 voor deel 2 van de 6+6 Isole. Eerst wordt de kustweg naar het oosten gevolgd tot Termini Imerese en daarna duiken we het heuvelachtige binnenland in. Wat meteen opvalt is dat de bergen / heuvels hier minder scherp of grillig zijn. Terug een zeer mooi eiland om te fietsen en veel groen te zien in deze periode van het jaar.
Na 102 km zijn we om 13u55 op controle 1, Castellana Siluca. De etappe die nu volgt is eigenlijk een beetje de koninginnenetappe... 106 km lang en bijna 2.000 Hm te overbruggen! Terwijl Christophe zich ferm amuseert op de klimmetjes en de afdalingen houden Koen en ik het rustig. Maar omdat Koen twijfelt of hij deze rit wel aankan (en in het slechtste geval misschien moet opgeven) laat ik hem ook achter en fiets gewoon op m'n eigen tempo verder. De wegen zijn hier (bijna) allemaal in perfecte staat en het landschap is prachtig om door te fietsen, onder andere ook omdat we mooi zicht hebben op de Etna.
Wanneer ik door Nicosia fiets zie ik plots enkele deelnemers langs de kant staan, ik herken Franck die met een triestige blik naar z'n fiets staat te kijken... zijn trapas is afgebroken! Wat jammer toch om dat hier en nu tegen te komen, maar de fiets kan niet hersteld worden. Ik bel naar m'n vader (die me even voordien was voorbijgestoken) en vraag of hij de onfortuinlijke Franck kan komen ophalen. Zijn BRM 600 op Sicilië eindigt jammer genoeg hier. Niks aan te doen maar ik moet verder en om 19u40 bereik ik controle 2 in Cesaro. Tegen dan is het al ferm koud aan het worden, we zitten hier dan ook op een hoogte van net boven de 1.000 meter.
Na de bevoorrading doe ik extra kledij aan (windstopper, beenstukken, handschoenen, schoenovertrekken, ...) omdat het echt wel koud is en er meteen een afdaling van goed 10 km volgt. Dit is de kortste rit (amper 48 km) en brengt de deelnemers naar Linguaglossa waar we wat zullen slapen. De organisatie heeft hier voor iedereen een slaapplek voorzien maar ik heb via Booking.com een eigen accommodatie voorzien voor onze overnachting.
Na m'n vertrek uit Cesaro om 20u30 ben ik net geen 2 uur later om 22u20 in Linguaglossa, goed voor 250 km en 4.200 Hm vandaag. Christophe is hier al een tijdje maar kon niemand bereiken van de B&B (telefoonnummer was "buiten gebruik") en besliste dan maar om in een kamer op de controle te gaan liggen. Ook de volgwagen had nog niks ondernomen om iemand te bereiken... dus moest ik het maar doen hé!
Bij medewerkers van de plaatselijke organisatie (die gelukkig wat Engels spreken) vraag ik of men iemand kan contacteren van de B&B. Het is een heel gedoe, maar uiteindelijk komt de eigenaar dan toch opdagen en kunnen we het appartement betrekken dat ik gereserveerd heb. Gelukkig is dit nog in orde gekomen, want achteraf vernam ik dat het in de kamers op de controlepost ijskoud was. In de B&B is alleszins plaats genoeg voor ons allen en liggen we op z'n minst warm.
Op zondag 28/04 kunnen we dan vertrekken voor de laatste 350 km, hoofdzakelijk vlak (toch in vergelijking met hetgeen we al gereden hebben) met af en toe een bult(je) in het parcours. Omdat Christophe in een kamer op de controlepost ligt en op een bepaald moment niet meer kan slapen van de kou, vertrekt hij reeds om 3u20. Koen vertrekt om 4u30 en ik ben de laatste die om 5u20 van start ga. De eerste 11 km gaan bergaf richting kust en de rest van de dag zal de zee altijd aan de rechterkant in het zicht blijven. Via het welgekende Taormina rijd ik op de kustweg naar Messina en om 8u30 kom ik daar aan op de controle na 81 km, waar ook Koen net toegekomen is.
Op de kustweg tussen Messina en Palermo
Daar zien we voor het eerst vandaag de volgwagen terug en heeft Toon beslist om de volgende etappe toch terug te fietsen. Koen en ik vertrekken om 12u55 naar het volgende checkpoint, Santo Stefano di Camastra. Op deze etappe rijden we langs één van de mooiste stukjes kustweg van noord-Sicilië: Capo d'Orlando. Mooie brede dijk, mooie stranden, toeristisch uitgebouwd, ... hier kom ik later misschien nog wel eens terug! Het overige parcours langs de kust is iets minder aantrekkelijk: een aaneenschakeling van dorpen en veel bebouwing, maar er is dan ook geen alternatief om dicht bij de kust terug naar Palermo te rijden. Om 16u15 komen we aan in Santo Stefano di Camastra, alles verloopt volgens schema!
Na een pauze van een half uurtje vertrekken we daar terug om 16u45. We hebben in principe tijd tot middernacht om aan de aankomst in Palermo te staan en met nog 104 km af te leggen zou dat geen probleem mogen zijn. Op 't gemak haspelen Koen en ik die laatste kilometers af en houden nog een extra korte stop in de industriezone van Termini Imerese. Daar eten en drinken we nog wat van onze bevoorrading die we zelf bij hebben.
Gedurende de laatste 30 km moeten we wel attent zijn want de verkeersdrukte neemt toe... hier en daar zijn plaatselijke feesten aan de gang en de mindere staat van de weg is hier ook niet bevorderlijk om ontspannen te fietsen. Maar goed, we geraken heelhuids door de Italiaanse verkeerschaos en bereiken om 21u40 het eindpunt van de 6+6 Isole, hotel San Paolo in Palermo. Opdracht geslaagd!
Voor beide BRM's samen was ik 75u00 onderweg, 1.213 km afgelegd en goed 14.000 hoogtemeters in de benen. Hiermee ben ik dus de eerste en voorlopig enige Belg die zich Grand Randonneur d'Italia mag noemen... niet dat dat zó speciaal is, maar het is toch plezant!
Alle deelnemers blijven na aankomst ook hier in het grote hotel slapen en we moeten gewoon zorgen dat we op maandag 29/04 tegen 11u00 het hotel verlaten. Om terug naar huis te komen heb ik een Ferry geboekt van Palermo naar Genua, maar die vertrekt pas om 23u00, dus hebben we de rest van de dag tijd om Palermo te bezoeken.
Toon is intussen al uit het hotel vertrokken, die had een vlucht om 11u00 en was met de taxi al naar de luchthaven gebracht. Met ons busje rijden wij eerst naar de haven waar we hem voor de rest van de dag op een overdekte parking zetten. Dan beslissen we om een rondje Palermo te doen met een "Hop on Hop off" ticket. Eerst rijden we het volledige parcours af (dat duurt een klein uurtje) en daarna doen we de toer nog eens maar stappen hier en daar af om bepaalde gebouwen en monumenten wat rustiger te bekijken. In de namiddag zoeken we nog een echte gelateria op en gaan in de vooravond nog pizza eten nabij de haven.
Rond 20u00 gaan we dan ons busje halen (€ 15,00 voor de parking), passeren 2 controles in de haven en beginnen aan te schuiven in de rij om aan boord te gaan. Het valt ons echter op dat er regelmatig auto's terugkeren en we denken dat zij in de verkeerde rij (voor de verkeerde boot) staan aan te schuiven. Na 45 minuten aanschuiven volgt nog een derde controle en daar weet men ons te vertellen dat we niet over de juiste documenten beschikken. Ik heb gewoon mijn reservatiebewijs bij, maar nog niet de incheckpapieren, dat was dus ook het geval bij die andere terugkerende wagens... We moeten uit de rij en 200 meter terugrijden naar de balie van GNV om de juiste documenten af te halen. Eens dat gebeurd is gaan we terug aanschuiven. Na alweer 45 minuten staan we terug aan die derde controle en mogen we alweer niet door omdat de nummerplaat van de wagen niet vermeld staat op het document! Dus... alweer uit de rij en terug naar de balie om de nummerplaat te laten noteren. Derde keer goede keer, nu mogen we wel inschepen.
Het valt direct op dat deze ferry La Superba wat meer "mogelijkheden" biedt dan onze 2 voorgaande boottochten. Op het zonnedek is een zwembad aanwezig, er is een disco, een fitness-zaal, een casino,... het schip wordt in de zomerperiode dan ook regelmatig ingezet als cruise-schip! Maar in deze periode van het jaar zijn die extra voorzieningen nog niet open, dus wordt het een nogal "saaie" vaart op de Tyrreense Zee.
We varen uit op maandag 29/04 om 23u20 en arriveren op dinsdag 30/04 om 19u00 in Genua, na een vaart van 810 km. 's Nachts slapen we natuurlijk en overdag kuieren we wat rond op de boot of liggen we wat te rusten in onze kajuiten. Ik maak van die vele vrije tijd gebruik om op m'n I-Pad reeds aan het reisverslag te beginnen dat je nu aan het lezen bent. Rond 17u00 wordt omgeroepen dat alle passagiers hun kajuiten dienen te verlaten en op bepaalde plaatsen op de boot (wij worden naar de Superba Lounge verwezen) moeten wachten tot we aangemeerd zijn in Genua.
Het uitschepen verloopt iets vlotter dan voorgaande boottochten en wanneer we om 19u55 het schip verlaten rijden we meteen de autosnelweg op naar Milaan. Het plan om net voor de Zwitserse grens nog eens te gaan tanken valt in het water omdat het tankstation gesloten blijkt. Er zit nu niks anders op dan in het dure Zwitserland te gaan tanken... In Coldrerio houden we een eerste stop van 21u50 tot 22u25 na 192 km waar we genoeg tanken om in Frankrijk te geraken. Gemiddeld verbruik ligt op 7,3 liter per 100 km en snelheid aan 96 km/u.
Nog vooraleer de Gotthard-tunnel in te duiken houden we om 23u15 na 274 km nog snel een chauffeurswissel, ik voel me slaperig en Koen zal de komende 240 km het stuur overnemen. De volgende stop houden we na 514 km van 1u45 tot 2u15 in het Franse Aire de Battenheim (net voorbij Mulhouse), waar we terug tanken. Gemiddeld verbruik is gezakt naar 6,8 liter per 100 km en ook de gemiddelde snelheid is iets verminderd, naar 95 km/u. Het is intussen woensdag 1 mei en vanaf hier zal Christophe een stuk rijden.
En dat Christophe gereden heeft, dat hebben we wel geweten... Het is pas in Aire de Capellen (Luxemburg) na 851 km dat we onze laatste tussenstop houden van 5u05 tot 5u40. Het gemiddeld verbruik is terug gestegen naar 7,4 liter per 100 km en de snelheid ging ook de hoogte in naar 103 km/u. Koen zal nu de laatste etappe naar huis terug voor z'n rekening nemen.
Om klokslag 8u00 zijn we dan terug in Kalken, exact 13u00 nadat we in Genua vetrokken zijn de avond voordien. We hebben op onze terugweg in totaal 1.112 km afgelegd met een verbruik van 7,4 liter/100 km en aan een gemiddelde snelheid van 104 km/u. Onze effectieve rijtijd bedroeg 10u35. Alle bagage en fietsen worden uitgeladen en de Mercedes krijgt nog een kuisbeurt vooraleer deze terug te brengen naar de verhuurgarage in Deinze. Intussen is ook Christophe's vriendin Els aangekomen en nemen we afscheid met slaperige oogjes.
Het is (alweer) mooi geweest daar in Italië en ik kan vanaf nu uitkijken naar m'n volgende grote fietsproject: mijn zomerreis!
Brevet 6+6 Isole del Mediterraneo