Die fietsvrienden, dat zijn Luc, Mic, Jan, Bart, Patrick en m'n broer Koen. Na het aanhoren van m'n verhalen over m'n deelname van 4 jaar geleden wilden zij ook wel eens van dit Spaanse avontuur proeven! En m'n vader, die ging ook mee om met het volgbusje te rijden en voor extra bevoorrading te zorgen op de controleposten. We waren dus met zeven renners en één volger om deze uitstap tot een goed einde te brengen...
Busje zit volgeladen met fietsen en wat bagage
Er werd overeen gekomen om een mini-busje te huren waarin alle fietsen konden vervoerd worden en waarmee m'n vader ons zou volgen tijdens de proef. Omdat dat ene busje, een Opel Vivaro met dubbele cabine, onvoldoende groot was om de fietsen én bagage én renners samen te vervoeren moest dan nog één iemand met z'n eigen wagen rijden. Dat werd Jan, die met z'n Opel Insigna break een groot deel van de bagage meenam en waar Mic en ik zouden in meerijden.
De heenreis
Onze reis begint op vrijdagmorgen(vroeg) 16/08 in Kalken. Op uitzondering van Bart en Mic is iedereen ruim op tijd om de wagens in te laden: de fietsen worden, goed beschermd in fietszakken, in het busje geplaatst en het grootste deel van de sportzakken verdwijnt in Jan z'n wagen. Rond 6u00 vertrekken we richting E17 en nemen wat later de afrit naar Zulte, daar gaan we immers Bart ophalen. De onfortuinlijke Bart had enkele dagen geleden een accidentje met de wagen waardoor hij tijdelijk zonder vervoer zit... Nu Bart ons vervoegd heeft rest er enkel nog Mic die ons staat op te wachten aan het Total-tankstation van Rekkem, op enkele honderden meters van z'n woonplaats Lauwe. Uiteindelijk is het bijna 7u30 wanneer we definitief vertrekken voor een lange rit naar het zuiden.
De autorit verloopt vlot... we rijden via Amiens en Rouen naar Le Mans en vermijden op deze manier Parijs. Daarmee hopen we nergens in files terecht te komen. Van Le Mans gaat het verder naar Tours en Poitiers waarna we onze weg vervolgen langs Niort en Saintes naar Bordeaux. Daar zitten we op de ring even in vertraagd verkeer maar al bij al bereiken we na iets meer dan 1.000 km op het voorziene uur het hotel dat ik in Ondres (op enkele kms van Bayonne en Biarritz) reserveerde, hotel Le Lodge.
Een snelle en verfrissende douche later genieten we van een aperitief op het terras aan het zwembad van het hotel. Daarna moeten we enkel de parking oversteken naar een restaurant dat rechtover het hotel ligt. De hotelbediende regelde er een reservatie en we nemen buiten plaats, op het grote overdekte terras. Na het uitgebreide en lekkere avondmaal keren we terug naar 't hotel voor een welverdiende nachtrust.
Zaterdag 17/08, we moeten ons vandaag niet echt haasten aangezien de resterende afstand naar Madrid maar een goede 550 km bedraagt. Om 8u00 verzamelen we aan de ontbijttafel en een uurtje later zijn we terug op weg. We steken de Frans / Spaanse grens over en vervolgen onze weg via San Sebastian naar Burgos. Het is middag wanneer we Burgos bereiken en ik stel voor om daar ons middagmaal te nuttigen. Tijdens m'n fietsreis van 2 jaar geleden naar Santiago was ik hier al geweest en herinnerde me vooral de prachtige kathedraal en het mooie centrum van de stad. Dat wilde ik nu aan m'n medereizigers ook eens laten zien.
Tegen 14u00 verlaten we terug de stad en rijden nu naar Aranda de Duero, een stad dat op het parcours van MGM ligt. Net als 4 jaar geleden gaan we nu ook vanaf hier het parcours verder naar Algete volgen als verkenning (de eerste en de laatste 200 km van de proef dus). Hier en daar herken ik de streek of bepaalde dorpjes. We houden even halt in Ayllón, de tweede controleplaats tijdens het heenrijden. Hier herinner ik me de leuke ontvangst door de plaatselijk jeugd vorige keer en zie... één van die jonge dames van toen is hier nu ook terug aanwezig!
Na Ayllón rijden we door naar Atienza, waar de 1e controle van MGM zal plaatsvinden in een restaurant / taverne. We drinken er iets fris om daarna de laatste 110 km naar Algete aan te vatten. Dit stuk van het parcours is nog net hetzelfde als bij de vorige editie, alleen ligt er nu hier en daar een nieuwe laag asfalt... wat meestal ook nodig was!
Aangekomen in San Sebastian de los Reyes
Madrid
Op zondag 18/08 staat een bezoekje aan Madrid (met de fiets) gepland, maar eerst moeten we naar Algete om onze fietsen te laten nakijken en onze startdocumenten op te halen. Na een uitgebreid ontbijt in het hotel maken we onze fietsen rijklaar en vertrekken rond 9u30 naar de startplaats. Daar vervullen we de nodige formaliteiten en worden de fietsen nagekeken. Belangrijkste zaken zijn een correcte werking van de verlichting én je moet een fluovestje bijhebben!
Tijdens het aanschuiven maken we kennis met de sympathieke Nederlander Ben. Sommigen onder ons kennen de man blijkbaar van eerdere BRM's in België, ik ken hem alleen van naam... In Honningsväg (bij de Noordkaap) ontmoette ik eerder deze zomer immers een andere Nederlander, Arthur, die Ben kende en me meteen ook vertelde dat hij ook zou deelnemen aan MGM. Op deze manier is de wereld toch wel klein hé!
Nadat onze fietsen allemaal werden goedgekeurd en we onze handtekening op de deelnemerslijst hebben geplaatst vertrekken we rond 11u15 met de fiets naar het centrum van Madrid. M'n vader ziet het niet zitten om met de wagen in Madrid rond te rijden en rijdt terug naar het hotel. Onderweg naar de Spaanse hoofdstad stoppen we nog even aan een Decathlon, Bart is immers z'n drinkbussen vergeten thuis...! Daarna gaat de rit rechstreeks naar de Puerta del Sol (Poort van de Zon), het middelpunt van Spanje. De Puerta del Sol is het centrale plein van de stad en fungeert als nulpunt van Spanje. Zo is het plein onder andere het referentiepunt voor alle Spaanse snelwegen.
Inmiddels is het al 13u30 en hoog tijd om aan ons middagmaal te denken. In één van de zijstraatjes van het plein vinden we al snel een pizzeria, Ginos genaamd. Luc, Jan, Mic en ikzelf installeren ons buiten op terras om de fietsen in de gaten te houden, terwijl Koen, Patrick en Bart binnen in het restaurant genieten van de airco...
Na de eetpauze zetten we onze rit door de stad verder en rijden onder andere op de Plaza Mayor, langs het Koninklijk Paleis, de Catedral de Almudena, het Prado museum en de Plaza de Toros. Op de terugweg naar het hotel fietsen we langs de Plaza de la Independencia, het Palacio de Comunicaciones, Hard Rock Café, het onvermijdelijke Estadio Santiago Bernabeu en natuurlijk ook de scheve Torres de Kio.
Omstreeks 17u30 zijn we terug in San Sebastian de los Reyes en gaan eerst aan de achterkant van het hotel onze dorst lessen op terras van een taverne. Het is hier gezellig vertoeven en de frisse pintjes doet deugd! Nadien gaan Patrick, Jan en ik nog een duik nemen in het zwembad van het hotel, dat helemaal boven op het dak ligt. Voor het avondeten splits ons groepje zich... Patrick, Mic en Jan zoeken weer de pizzeria op in het winkelcentrum terwijl Luc, Bart, Koen, m'n vader en ik kiezen voor een ferme brok vlees in de taverne waar we deze namiddag nog op terras zaten.
Algete, startstad van MGM - het is 20u15 en 41°
Tegen 18u00 verlaten we het hotel, gaan in een taverne aan de Carrefour nog iets eten en vertrekken dan met de fiets naar Algete. M'n vader en Jan volgen met het busje en de wagen. Bij het binnenrijden van Algete stoppen we even aan een rondpunt waar een bouwwerkje staat om de bezoekers welkom te heten in het stadje, daar nemen we een foto van onze groep Belgische deelnemers. Daarna gaat het verder richting startplaats waar we achteraan de rij wachtenden kunnen aanschuiven.
Even wat statistieken: van de 476 voorinschrijvingen schieten er in totaal nog 272 deelnemers over die zich definitief inschreven. De grootste hoop daarvan zijn natuurlijk Spanjaarden met 182 deelnemers. Maar ook Italianen (33), Fransen (11), Belgen (9), Bulgaren (8), Slovenen (5), Russen (4), Japanners (4), Noren (3) en Duitsers (3) zijn met meerdere deelnemers vertegenwoordigd. Dit internationale fietsgezelschap wordt nog aangevuld met 2 Engelsen, 2 Zweden, 1 Oostenrijker, 1 Braziliaan, 1 Nederlander, 1 Zwitser, 1 San Marinees en 1 deelnemer uit de V.S. Van deze 272 ingeschreven deelnemers komen er 43 niet opdagen waardoor we uiteindelijk nog met 229 van start kunnen gaan. Na de proef zal blijken dat daarvan nog 41 opgaves gebeurden, wat dan resulteert in 188 deelnemers die gehomologeerd zullen worden. Het opgavepercentage ligt dus op 18%...
Maar nu terug naar de orde van de dag... De deelnemers worden in groepjes van +/- 50 man doorgelaten om aan de start te verschijnen en om 21u00 horen we het startschot voor de eerste groep knallen. Een klein kwartiertje later wordt een tweede groep losgelaten op het parcours en om 21u30 zitten we gezamenlijk in de derde groep starters! We zijn er klaar voor! Tegen vrijdag 23/08 om 15u30 ten laatste worden we hier terug verwacht... dan zit de limiet van 90 uren (de tijd die je krijgt om de afstand van 1.250 km te overbruggen) erop! En die 90 uren, dat is alles inclusief... de tijd dat je fietst, maar ook de tijd dat je slaapt of stilstaat of eet,...
MGM
Het is inmiddels schemerdonker en onze verlichting moet aan. De eerste kilometers worden de renners begeleid door enkele motards, maar eens we buiten de bebouwde kom aan het fietsen zijn moeten we alleen onze plan trekken! De afspraak in ons groepje Belgen is dat we de hele rit samen zullen proberen blijven. Er wordt dus niet voor een snelle tijd gereden, maar we gaan er proberen van genieten! Maar van bij de start blaast er een hevige tegenwind en al snel zit ons groepje van 7 verspreid over de lengte van het peloton waarin we startten. Al snel volgen er breuken en is er van "samenrijden" niet veel sprake meer...
Tot er na een tijdje een valpartij gemeld wordt in het eerste groepje en Jan één van de slachtoffers blijkt te zijn... gelukkig zonder erg! Da's ook het moment waarop we terug allemaal samen zijn en elkaar wat meer in het oog houden! De rest van de rit naar onze eerste controlepost verloopt verder zonder problemen en tegen 2u25 (op dinsdag 20/08) melden we ons na de eerste 109 km in Atienza.
Een klein half uurtje later vertrekken we naar Ayllón, de tweede controlepost en amper 57 km verder in de provincie Segovia. Het is tijdens dit verbindingsstukje dat we over het hoogtste punt van MGM rijden, het Punto del Alto de la Hoz (1.405 m) in de Sierra de Pela. In de donkere nacht zien we niet veel van de streek en in de afdaling naar Ayllón is het door de slechte staat van de weg opletten geblazen en moeten we geconcentreerd rijden om geen ongelukken tegen te komen! Het is bijna 5u30 wanneer we Ayllón bereiken, maar voor de rest verloopt alles vrij vlot...
Na Ayllón volgen 82 kms naar Tortoles (provincie Burgos) waar we omstreeks 9u00 aankomen. Het is in het tweede deel van deze verbindingsrit dat Patrick het lastig begint te krijgen om te volgen. Hij vreest zich te hebben geforceerd tijdens die eerste 100 km met felle tegenwind en begint te twijfelen om verder te rijden (we hebben inmiddels nog maar 248 km op de teller staan). Ondanks onze beloftes om onze snelheid aan te passen zodat we in groep kunnen verder rijden blijft Patrick twijfelen... hij heeft liever dat wij op ons eigen tempo blijven rijden en hij zal wel verder z'n plan trekken! En wanneer wat later de Nederlander Ben toekomt besluit Patrick om verder met hem op te trekken, aan een ietwat rustiger tempo.
Waterbevoorrading onderweg in Ledigos
Daar rijden we eerst naar de controle voor een stempel. De bevoorrading zelf stelt er weinig voor: wat drinken (cola, fanta, water) en watermeloen... daarmee moeten we het maar doen! Gelukkig zijn er op het dorpsplein een aantal zaken waar we terecht kunnen om onze magen te vullen. Dat is onder andere te danken aan het feit dat Frómista een belangrijke stopplaats is voor de pelgrims die naar Santiago de Compostela stappen. We zetten ons dus aan tafel bij Bar El Manchego om er een spaghetti te bestellen. Wat later komen ook Patrick en Ben aan en na bijna anderhalf uur pauze zijn we klaar om onze weg te vervolgen, naar Cistierna in de provincie Léon.
Eerst volgen we nog lange tijd de Camino de Santiago. Door de aanhoudende hitte zien we weinig pelgrims onderweg... de meesten zijn reeds op stap in de vroege ochtend wanneer het daar nog fris genoeg voor is. In de namiddag is het voor velen veel te heet om te wandelen! Zo ook voor ons eigenlijk... wij maken dus van elke gelegenheid gebruik om ons onderweg wat te verfrissen. Dat is ook het geval wanneer we langs het dorpje Ledigos rijden en er iemand een waterkraantje ziet temidden van een groen grasveldje. Iedereen van de groep (+/- 15 man) gaat in de remmen om de bussen bij te vullen en/of z'n hoofd eens onder de kraan te houden!
Daarna vervolgen we onze weg naar Sahagún waar we de Camino verlaten en terug noordwaarts rijden richting Cistierna. Even voorbij Sahagún wordt alweer een extra stop ingelast in Cea, waar we ons op een klein terrasje in de schaduw zetten.
Nadat we om 14u35 in Frómista vertrokken is het al 19u40 wanneer we in Cistierna aankomen na 119 km.
In Cistierna staat de totaalteller intussen op 441 km en beslissen we om er wat te slapen. Ik neem eerst een douche, ga daarna wat eten en zoek dan een plaatsje in de slaapzaal, het is dan al 22u00. Even daarvoor zijn ook Patrick en Ben gearriveerd, en zij beslissen hier ook even de ogen toe te knijpen. De afspraak is om tot middernacht te slapen en dan terug te vertrekken voor de 2 laatste verbindingsritten van de heenweg naar Gijón. Patrick en Ben zullen wat later vertrekken.
Uiteindelijk is het 1u35 op woensdagmorgen 21/08 wanneer we terug op de fiets stappen (na een veel te korte nacht"rust") om naar de volgende controlepost te rijden. Die volgende controle ligt in Cangas de Onis, 102 km verder in Asturië. Maar eerst moeten we nog wat klimmen naar het Puerto del Ponton (1.280 m), waarna een lange afdaling volgt van ongeveer 45 km naar Cangas, gelegen op 70 m hoogte. We zitten dan wel in Spanje (en moeten eerst klimmen), maar arm-en beenstukken en zelfs handschoenen zijn zeer nuttig tijdens een nachtrit in de Picos de Europa! Wie daar niet op voorzien is zal het zeker en vast koud hebben! Wanneer we in Cangas de Onis toekomen is het nog steeds donker (5u45) en zijn er na een goed half uurtje terug weg, nu richting keerpunt van MGM... Gijón.
Omdat de afstand tussen Cangas en Gijón relatief kort is (84 km), en we zowieso diezelfde namiddag zouden terugzijn hoeft de volgwagen niet mee te rijden naar de Spaanse havenstad. Dat geeft de gelegenheid aan m'n vader om z'n slaaptekort wat in te halen en in "frisse" toestand aan de terugweg te kunnen starten.
Keerpunt van MGM: Gijón
Wanneer we in El Berrón, een kleine 15 km vóór Oviedo, definitief afslaan naar het noorden richting Gijón klaart de dichte mist langzaam op en krijgen we een mooi zicht op de groene heuvels van de streek. De heuvels zijn hier zo groen omdat het hier veel meer regent dan in de rest van Spanje. Er volgt nog een kort klimmetje naar de Alto de la Madera (320 m) waarna de laatste afdaling naar Gijón, één van de grootste havensteden van Noord-Spanje, open ligt.
Het is 10u30 wanneer we aankomen op de controleplaats in Gijón, een groot sportcentrum. We hebben 627 km in de benen en worden vriendelijk onthaald door de mensen van de organisatie. Wie wil kan z'n benen laten masseren en vrijwilligers zorgen voor voldoende (gratis) eten en drinken. Alleen jammer dat de pasta redelijk "overkookt" is, het is eigenlijk een zeer slappe en plakkerige brij... Maar goed, met voldoende tonijn ertussen gemengd vind ik het nog eetbaar terwijl m'n collega-randonneurs het maar niks vinden.
Terwijl we aan tafel zitten komt daar ineens ook Patrick aangewandeld...! Sinds we hem in Tortoles hebben "achtergelaten" met Ben hebben we de indruk dat hij ongeveer gelijke tred houdt met ons. Toch kunnen we hem niet overtuigen om samen met ons de terugtocht aan te vatten.
Een uurtje na onze aankomst in Gijón zijn we klaar voor de terugkeer naar Algete. Er staan ons nog 627 kms te wachten om deze editie van MGM tot een goed einde te brengen. Maar na ons vertrek uit de sporthal loopt het al snel fout: ik wil geld afhalen aan een automaat en in de drukke binnenstad geraken we elkaar kwijt! Geen nood... ik stuur een berichtje om de groep te hervormen boven op de Alto de la Madera, wat dan ook zo geschied!
De mist van deze morgen heeft zich intussen volledig laten verdringen door de hete zonnestralen en een extra stop onderweg bezorgt ons alweer de nodige verfrissing om verder te rijden naar Cangas. Daar komen we aan om 15u55 en vertrekken er een klein uurtje later om aan de langste klim van MGM te beginnen... de 45 km naar Puerto del Ponton. De eerste 35 km gaan weliswaar in licht stijgende lijn (vrij verwaarloosbaar), maar de laatste 10 km begin je toch te voelen dat het naar omhoog gaat! M'n fietsvrienden rijden allemaal voor mij uit en ik stop regelmatig om wat foto's te nemen. De afspraak is dat we op elkaar wachten boven op de top en dat gebeurt dan ook... tegen 20u15 kom ik als laatste boven en kunnen aan de daaropvolgende afdaling beginnen!
En waar ik al een tijdje mee bezig was (tegen zonsondergang in de buurt van Riaño zijn) komt nu perfect uit! Van m'n vorige deelname 4 jaar terug had ik vooral onthouden dat Riaño en de Picos de Europa een prachtige streek zijn. De Picos omwille van het "hooggebergtegevoel" en Riaño omwille van het "water/land-landschap"... En zie, we krijgen een prachtige zonsondergang te zien boven de Rio Esla! Spectaculair mooi!
Snel daarna valt de duisternis en fietsen we in het donker verder naar Cistierna waar we om 22u30 aankomen. Vandaag legden we 375 kms af en beslissen om hier terug te slapen. Het is bijna middernacht wanneer ik, na douche en eten, eindelijk klaar ben om wat te proberen rusten. Maar makkelijk is dat niet... je bent wel moe, maar de oncomfortabele houding op een harde judomat is niet te vergelijken met de zachte matras van thuis hé...!
Controle Tortoles
Iets na tien uur bereiken we de controle in Frómista waar we de tijd nemen om ons goed te bevoorraden aan de volgwagen. Het belooft immers weer een hete namiddag te worden! De verbinding naar Tortoles verloopt verder ook zonder noemenswaardige problemen, al maken we onderweg toch weer een extra tussenstop om iets fris te kunnen drinken!
Aankomst in Tortoles om 14u10 waar we deze keer ruim een uur de tijd nemen om nieuwe reserves op te slaan in ons moe getergde lichaam. M'n bord ligt goed gevuld met pasta, meloen en groentjes... aangevuld met nog een half stokbrood belegd met rauwe ham. Als drank doet een halve liter bier enorm deugd, nadien maak ik er met een cola nog een mazout van. Het is gezellig buiten op terras en Luc profiteert er intussen van om een "powernapke" te doen aan tafel...
Tegen 15u40 zijn we terug op weg voor een verbindingsrit van 82 km naar Ayllón. Het is nog steeds zeer warm en we besluiten om in Aranda de Duero nog eens een drankpauze in te lassen. Al snel vinden we een soort chalet naast de Rio Duero waar we op houten bankjes in de schaduw van de talrijke bomen wat kunnen bekomen van de Spaanse zon.
Na alweer een verfrissende 1/2 liter mazout gaat het daarna verder naar Ayllón, deels op lange vlakke wegen, deels in wat ruwer gebied. Aangekomen in Ayllón toont de plaatselijke jeugd zich van z'n beste kant en voorziet ons van eten en drinken. Ook hier nemen we ruim de tijd om ons te bevoorraden (50 minuten), er wacht ons namelijk een klim van +/- 22 km naar het hoogste punt van MGM: Punto del Alto de la Hoz op 1.405 m.
Maar het "getreuzel" zorgt heel even voor wat spanning in onze groep! Mic heeft het niet zo begrepen op die lange pauzes en zou liefst van al snel terug vertrekken... De vermoeidheid en het feit dat hij onderweg z'n zonnebril verloor en nu last heeft aan z'n ogen, speelt hier ongetwijfeld ook een rol in z'n ongeduldigheid. Gelukkig besluit hij toch om wat te wachten en samen met ons verder te rijden... "Samen uit, samen thuis" was immers ons motto (voor Patrick werd hier op z'n eigen aandringen een uitzondering gemaakt)!
De avond begint te vallen wanneer we Ayllón verlaten (20u15) en op het zeer slechte wegdek beginnen we aan de lange klim naar Punto del Alto de la Hoz. Wanneer we boven zijn is het helemaal donker en horen we enkel nog de talrijke windmolens draaien. In de donkere nacht vervolgen we onze weg verder naar Atienza, waar we om 23u00 aankomen. Ondanks de korte afstand tussen Ayllón en Atienza (amper 57 km) nemen we hier opnieuw de tijd om ons goed te bevoorraden. Iedereen is vermoeid, maar we willen allen de resterende 111 km naar de finish deze nacht nog uitrijden!
Om 23u45 vertrekken we terug uit Atienza voor een korte, steeds op en af gaande, rit naar een extra controle in Cogolludo (44 km). Aan de sporthal aldaar nemen we nog een laatste korte bevoorrading en maken ons klaar voor de laatste 67 km naar Algete. Laat ze maar komen...!
Maar kort na ons vertrek uit Cogolludo (we zijn reeds vrijdag 23/08, 2u05 's nachts) dreigen we Jan even kwijt te geraken... Terwijl hij wat achterop fietst mist hij door een onoplettendheid een afslag van het parcours en volgt de 2 rode achterlichtjes van enkele deelnemers die vóór ons ook verkeerd rijden! Gelukkig merk ik Jan z'n "verdwijning" snel op en kan hem na telefonisch contact terug op de goede weg helpen zodat hij wat later terug bij ons groepje kan aansluiten...
Aankomst in Algete van mezelf, Koen, Jan en Bart (1.258 km op 79u40)
Door uitgebreid te testen kom ik tot de conclusie dat ik op een bepaald moment tijdens het trappen geen druk mag uitoefenen op m'n rechter pedaal. Op deze manier lukt het alsnog om op een deftige manier verder te rijden. Vóór ons vetrek naar Spanje had ik m'n fiets nochtans goed nagekeken (dacht ik): de remmen, nieuwe buitenbanden geplaatst, werking van het versnellingsapparaat uitgebreid getest, ... maar aan de slijtage van de ketting had ik net niet gedacht!
Maar goed... met de manier van rijden zoals hierboven beschreven geraak ik uiteindelijk toch in Algete. Het is 5u10 wanneer ik er samen met m'n broer Koen, Jan en Bart aankom! Tussen onze laatste slaapplaats Cistierna en Algete hebben we 442 km gereden. Mic en Luc ontbreken echter in ons groepje... door het grote slaaptekort werd het hen halfweg Cogolludo en Algete te gevaarlijk om verder te rijden. Zij vielen al fietsend letterlijk in slaap en hadden dringend nood aan een korte "powernap"! Deze hielden ze gewoon tegen een muurtje van een verlaten en vervallen tankstation.
Een kleine 45 minuten na ons komen zij op hun beurt ook in Algete aan, volledig "fris en fit"... die powernap was duidelijk hard nodig! Van de mensen die ons aan de aankomst ontvangen krijgen we een pastaschotel en een drankje aangeboden, we nemen daarna een douche en gaan dan in de grote sporthal op een mat wat proberen slapen!
Omdat we diezelfde namiddag al (voor een stuk) willen terugrijden naar België wordt beslist om te proberen slapen tot de middag. Ik hou het zolang niet uit in de zaal... ik kan maar met veel moeite m'n ogen toehouden en bovendien is het er behoorlijk warm. Het is dan ook vroeger dan gepland dat we allemaal "uitgeslapen" zijn.
We bekomen eerst nog wat op terras bij een frisdrankje en tegen 12u30 kan het inladen van fietsen en bagage in wagens beginnen. Iedereen helpt mee tot Patrick zich plots onwel voelt... Hij voelt zich heel slap, verbleekt helemaal en gaat op de grond liggen! We weten even niet wat doen maar beslissen dan toch snel om het medisch interventieteam van de organisatie te verwittigen. Deze is zeer snel ter plaatse en Patrick wordt in de ambulance gelegd. De eerste diagnose van de dokter luidt: dehydratatie! Patrick wordt nog een dik half uur in de ambulance gehouden waarna hij de raad krijgt om regelmatig kleine slokjes Aquarius te drinken tijdens onze terugreis (na bezoek bij z'n dokter in België zou later blijken dat Patrick ook een maagzweer had).
Ten gevolge van dit incident begint de terugreis een klein uurtje later dan gepland, en wanneer we goed en wel vertrokken zijn beginnen onze magen plots te knorren. Dus stoppen we tegen 15u00 tussen Madrid en Aranda de Duero, in Buitrago del Lozoya voor een snelle hap. Daarna vervolgen we onze terugweg naar het noorden via Burgos en San Sebastian.
Een coupke op de goede afloop van MGM 2013
Het loopt al tegen 22u00 aan wanneer we terug wat op ons "effen" zijn en gelukkig hoeven we niet ver te lopen om aan eten te geraken. Net naast het hotel ligt namelijk een goed restaurant waar we op dit uur nog een bestelling kunnen plaatsen. Lang blijven we daarna niet plakken omdat we allemaal zeer moe zijn en er ons bovendien nog een autorit van 1.000 km te wachten staat morgen!
Na een uitgebreid ontbijt in de rustieke ontbijtzaal van het hotel verloopt de terugweg naar huis op zaterdag 24/08 over het algemeen vrij vlot, maar toch krijgen we af te rekenen met een aantal files die ons anderhalf uur vertraging opleveren. Rond 23u00 zetten we Mic terug af in Rekkem, waar z'n dochter hem staat op te wachten en in Zulte verlaat Bart ons gezelschap.
Met de rest van de bende komen we om middernacht aan in Kalken... daar zijn de vrouwen van Patrick en Luc reeds aanwezig om hun echtgenoten op te pikken.
Als afsluiter voor een al bij al geslaagd Spaans fietsavontuur worden nog 2 flessen champagne gekraakt ten huize Lammens. We zijn met z'n allen geslaagd in ons opzet en kunnen terugkijken op een mooie prestatie!
Bij deze nog eens bedankt aan m'n fietsvrienden voor het aangename gezelschap en niet te vergeten aan m'n vader die de (niet te onderschatten) rol van volger steeds met plezier opneemt...
Afspraak over 4 jaar voor de volgende editie...???