"Bordeaux - Parijs: 20-21-22 juni 2008. Zijn er mensen die deze tocht al eens hebben gefietst of denken van aan deze tocht deel te nemen?"... zo luidde de vraag van kandidaat Grinta!-haas Norbert Van Nuffel. Omdat ik vorig jaar Parijs - Brest - Parijs tot een goed einde bracht twijfelde ik niet lang en liet Norbert (die ik vorig jaar via WT.be leerde kennen) weten zeer geïnteresseerd te zijn in deelname, ook al omdat het de laatste editie zou zijn. M'n broer Koen kon ik ook snel overtuigen en voor m'n vader was het alvast geen probleem om met de volgwagen te rijden... Tijdens de Ronde van België voor wielertoeristen kon ik ook Guy (GVDB), Luc (Tammen) en Hélène (Zeevogel) overtuigen om deel te nemen. Guy en Luc konden Herman meekrijgen en later bleek ook Hubert Paelinck (nog een bekend Grinta!-figuur) zich te hebben ingeschreven. Een andere oude bekende van PBP, Jan Blockx, schreef zich op het laatste nippertje nog in zodat we alvast met minstens 9 Belgen aan de start zouden verschijnen. Achteraf kwam ik aan de aankomst Jerome Deloge uit Hoei tegen, waarmee ik vorig jaar de BRM 400 km reed naar Sedan. Hij was met z'n ligfiets gestart in de categorie 27 uur en kwam bijna 23 uur later als derde ligfietser toe... Puike prestatie!!

De praktische voorbereiding was ruim op voorhand geregeld: inschrijvingsgelden (75,00 Euro per persoon) werden betaald en bevestigd, hotel was ok, volgwagen was geregeld,... er moest enkel nog gefietst worden...!! Maar dat was het grote probleem bij Norbert... Door een ongelukkige val (op z'n rechterknie) 2 weken vóór de start kwam z'n deelname in het gedrang. We hoopten met z'n allen dat de knie op tijd zou herstellen, maar het was ijdele hoop. Er zat een klein barstje in de knieschijf en in die toestand zo'n afstand gaan fietsen was volledig uit den boze. Uiteindelijk ging Norbert toch mee, maar dan in de volgwagen: zo maakte hij ook eens het werk van een volger mee...

Op donderdag 19/06 om 08u30 vertrokken we met de wagen reeds naar Bordeaux. De reis verliep zeer vlot en tegen 17u30 waren we aan de startplaats waar we onze documenten konden ophalen: startnummers, stempelkaart, T-shirt,... Ons hotel (Fasthotel) lag amper 2 km verder, ideaal gelegen dus. 's Avonds gingen we met de bende van GVDB in de Courtepaille eten en spraken af om vrijdag wat te gaan wandelen in Bordeaux. Daar wachtte ik kort na de middag op de komst van Zeevogel en Jan Blockx, die beiden met de TGV naar de wijnstad waren afgezakt.

In totaal hadden 1.405 "gekken" zich ingeschreven en uiteindelijk kwamen daarvan 359 deelnemers aan die reeds op vrijdagmorgen om 06u00 waren vertrokken (categorie 59 uur), 606 finishers uit de grootste groep van randonneurs (categorie 35 uur), en 159 uit de snelste categorie (27 uur). Daar zitten ook diegenen tussen die er een echte race van maken en tegen tijd rijden. 281 opgaves werden geteld (20% dus, wat redelijk veel is).

De reden van dit hoge aantal opgaven is niet ver te zoeken: het warme / hete weer... En ook: anders dan in PBP (waar relatief rustig wordt gestart) gaat het er hier meteen heel wat sneller aan toe: tot aan de 1e controle na 105 km werd gemakkelijk 30 km/u gehaald (de racers uit categorie 27 uur haalden daar reeds 40 km/u, waanzinnig gewoon als je weet dat je dan nog meer dan 500 km moet rijden...). Maar goed, grote boosdoener van de vele opgaves was dus het hete weer: geen wolkje aan de lucht, maar wel volop zon en rond de 35°C warm. Naargelang de rit vorderde, daalde natuurlijk ook de gemiddelde snelheid.
Het parcours tussen C1 en C2 werd heel wat heuvelachtiger, maar iedere deelnemer zal beamen hoe prachtig rijden het was. De zeer duidelijke pijlen die op de weg waren geschilderd leidden ons langs rustige Départementales. Nu eens door een grote vlakte, dan eens door een bos, heuvel op, heuvel af, door rustige dorpjes waar de bewoners ons aanmoedigden... Het geheel was gewoon een unieke ervaring, maar het mooiste moment was toch wanneer we Angle sur l'Anglin passeerden: eerst een afdaling waarbij we uitkwamen aan het riviertje en dan getrakteerd werden op een prachtig zicht op het kasteel... warempel een kippevelmoment... Op zulke momenten denk ik dan "Daarvoor doe ik dit..."

Onze "groep" lag op dit moment trouwens al uiteen... Jan had zich 's morgens vooraan het peloton geplaats omdat hij er eens "een lap wou op geven". En, ondanks een valpartij op 8 km van de streep (waarbij z'n helm zwaar beschadigd werd), lukte hem dat vrij aardig want hij kwam samen met 3 Fransen, waarmee hij meer dan 500 km had samen gefietst, als 1e binnen (van de categorie 35 uur), na exact 23 uur onderweg te zijn geweest. In de totaalstand werd hij nog 67e, net na Jerome.

De groep van GVDB had een mobile-home als volgwagen, maar deze stond enkel op de controleposten om extra bevoorrading in te slaan. Daar waar m'n broer en ik tussendoor eens stopten aan onze volgwagen of een dorpspleintje, reden zij door... Hun bedoeling was ook om in één keer naar Parijs te rijden, maar toen de vermoeidheid toesloeg hebben ze toch de verstandige beslissing genomen om een hazeslaapje van een half uurtje in te lassen.

Bijna 30 uur na z'n vertrek kwam ook Herman op zondagmiddag toe (nr. 432 in de totaalstand), 20 minuutjes later gevolgd door Tammen (449e) en GVDB (453e). Hubert kwamen we op zaterdag hier en daar nog eens tegen en eindigde nog net voor deze twee (447e). Deze die-hard (qua cyclo's reed hij praktisch alles wat er te rijden viel) sliep, na een stevig avondmaal van 2 kippenbillen met groenten en 2 flesjes wijn (voor het restitueren van de verloren mineralen) in Romoratin (na 418 km) een 3-tal uurtjes om daarna heel relaxed naar de finish te rijden.

De hitte was er natuurlijk voor iedereen, maar ik ondervond pas 's nachts hoe zwaar deze voor mij geweest was. Ondanks ik onderweg al veel gedronken had, wat sandwichen had binnengespeeld, een bord spaghetti had gegeten aan C2 bij de mobile-home van GVDB en na 308 km pasta met kip voorgeschoteld kreeg, had ik het onderweg naar C4 zeer lastig om me wakker te houden. Daar toegekomen (Noyers sur Cher) om 00u15, na 380 km, kreeg ik geen hap meer binnen en kon zelfs geen blikje cola meer opdrinken...: m'n maag lag volledig overhoop. Dan maar beslist om van de nood een deugd te maken en een slaapplaats gaan opzoeken.
In een hotelletje op 100 meter van de controlepost mocht ik op een matras in de keuken gaan liggen (op dat moment zou ik overal geslapen hebben). M'n broer daarentegen voelde zich nog (zeer) goed en besliste om verder te rijden. Hij wou z'n persoonlijk afstandsrecord van 450 km breken, en dat deed hij ook... Pas na 475 km zocht hij ook een plaatsje op (ergens in de bossen) om op een luchtmatras en in een slaapzak een uurtje of 2 de ogen dicht te knijpen.

Mijn rustperiode duurde dubbel zo lang: goed 4 uurtjes kon ik slapen, om dan als "fris" man tegen 05u30 terug verder te rijden. Bordeaux - Parijs reed ik op m'n hybride-fiets (met stoeltje achteraan) omdat ik ook dacht van in één ruk naar Parijs te rijden, terwijl mijn broer onderweg wel ergens zou slapen... vandaar dat ik mijn fietsreistassen meehad om alleen verder te kunnen zonder afhankelijk te zijn van de volgwagen (die vooral bedoeld was om m'n broer te volgen). Nu was het omgekeerde gebeurd (m'n broer reed verder terwijl ik ging slapen) en kwamen mijn tassen dus ook van pas.

Op het moment dat ik terug vertrok ging Koen pas gaan slapen en ik kon al snel aanpikken bij een groepje renners die in de categorie 27 uur gestart waren. Zelfs met m'n reistassen (gevuld met drinken, eten, herstellingsmateriaal voor de fiets, verse kledij,... alles samen goed 10 kg) kon ik deze mannen hun tempo nog goed aan. De verstandhouding was goed en elk deed z'n kopwerk... Het was nu ook veel aangenamer fietsen: het was lichtjes aan het regenen (en dat deed deugd na die hete zaterdag). Aangekomen aan C6 (na 555 km) had ik al een groot deel van m'n achterstand ingehaald. Daar kon ik ook m'n reistassen terug in de volgwagen leggen en verder rijden zonder dat extra gewicht.

Zeevogel had ik laatst nog gezien aan C4 (waar ik ging slapen) maar zij besliste toen om voort te rijden. Wat verder heeft ze dan toch ook noodgedwongen wat moeten rusten. M'n broer kwam uiteindelijk binnen rond 14u40 (616e), 10 minuten later gevolgd door Zeevogel (629e) en nog eens 10 minuten later (15u00) door mezelf (651e van de 1124 finishers), 33 uur na de start in Artigues Près Bordeaux.

Aan de finish konden we ons letterlijk een verfrissende douche nemen en kregen we nog een maaltijd aangeboden om terug op krachten te komen. De trofee die elke uitrijdende deelnemer kreeg was alleszins een zeer mooi soevenir.

Eind goed al goed... we zijn weer een unieke ervaring rijker en hopen dat er toch nog een volgende editie komt... in 2010 zal dat zijn!!

Trouwens, ter info: snelste deelnemer was binnen na 18u36 minuten (hetzij een gemiddelde snelheid van 33,5 km/u over 623 km...)