Vorige jaren reed ik al enkele keren naar / door Spanje: naar Santiago en verder naar Málaga via Portugal, tot Valencia en zo naar Madrid, heen en weer naar Salou, 2 deelnames aan Madrid-Gijón-Madrid, ... maar één streek had ik er nog niet gezien... de kust tussen Valencia en Málaga was voor mij nog onbekend gebied en daar wou ik dit jaar iets aan doen.
Vertrek op zondag 09/07 uit Schellebelle
Zondag 9 juli 2017
Het is zondag 9 juli wanneer ik aan m'n reis begin. Sinds maandag 03 juli ben ik nog maar terug uit Zuid-Italië waar ik tussen 25/06 en 30/06 aan de eerste editie van de 999 Miglia heb deelgenomen (een RM van 1.600 km met 20.000 hoogtemeters), de vorm zou dus moeten goed zijn...
Om 09u05 stap ik op m'n fiets en vertrek naar Wetteren. Via Oosterzele, Oudenaarde en Doornik ben ik om 12u25 na 85 km aan de Belgisch - Franse grens en rijd verder door Mouchin. Een uurtje later en 25 km verder bevind ik me in Douai waar ik een kleine 10 minuten halt hou om een broodje te eten. Wanneer ik verder door de stad rij valt het me op dat hier nogal veel volk rondloopt... dit weekend wordt blijkbaar het Gayant-feest gehouden, een feestelijke reuzenoptocht. Ik heb echter geen tijd om op de reuzen te wachten en zet m'n rit verder naar Bapaume, Albert en dagbestemming Amiens.
Iets na 17u00 kom ik aan in Amiens (200 km) maar neem eerst nog de tijd om wat foto's te nemen in het mooie stadscentrum. Na het inchecken in m'n hotel neem ik ruim de tijd om me te verfrissen en vertrek pas rond 19u15 terug naar 't stad op zoek naar een eetgelegenheid. Aan de receptie weten ze me te zeggen dat er "aan het water" heel wat restaurantjes terug te vinden zijn.
En inderdaad... keuze genoeg aan restaurantjes "aan het water", de Quai Belu aan de Somme! Zoals het een gewoonte geworden is op m'n fietsreizen ga ik op zoek naar pizza en vind die vrij snel in restaurant/pizzeria Bellagio. Ik bestel er ook nog een karaf van 1/2 liter witte wijn bij zodat ik vanavond goed kan slapen... Na het eten wandel ik nog even door het doodse stadscentrum en ga terug naar m'n hotel.
Dank zij het mooie weer, maar vooral de noordenwind heb ik vandaag een leuke en snelle fietsdag gehad, maar wanneer ik naar de weersvoorspelling van morgen kijk word ik alleszins niet vrolijk... veel regen blijkbaar, iets waar ik helemaal niet naar uitkijk! Enfin, ik zal wel zien wat het wordt hé.
Maandag 10 juli 2017
Om 6u30 gaat m'n wekker af... ik blijf nog wat liggen en kijk snel eens terug naar de weersvoorspelling op de MeteoEarth-app, alsof die zou veranderd zijn... Er is natuurlijk niks veranderd! Buiten is het lichtjes aan het regenen en wanneer ik gedaan heb met ontbijten is het zelfs droog, wel nog zeer bewolkt, maar droog!
Ik vertrek om 7u55 en het is nog altijd droog, maar nog geen kilometer verder gaan de hemelsluizen open... Gedurende de volgende 3 uren zal het blijven regenen, meestal "gewoon", maar soms ook eens een echte stortbui! Rond 11u00 stopt het met regenen en zie ik hier en daar blauwe lucht door het dikke wolkenveld. De rest van de dag ziet er plots veel aangenamer uit!
Pas na 102 km stop ik een eerste keer in Marines (12u30 - 12u45) om het broodje en peperkoek op te eten dat ik deze morgen meenam bij het ontbijt. Rond 15u00 kom ik terug in een regenbui terecht maar kan net op tijd gaan schuilen onder enkele grote bomen. Na 10 minuutjes is de bui over en kan ik verder richting Chartres rijden.
In Hanches, na 182 km, hou ik nog één korte stop (16u25 - 16u35) om een broodje met kipsalade naar binnen te spelen. Daarna gaat het in rechte lijn naar Chartres. Het F1 hotel ligt even buiten het centrum, dus neem ik eerst m'n tijd om de kathedraal te gaan bezichtigen! Wanneer ik m'n GPS-track verder volg tot het einde kom ik in een woonwijk terecht waar geen F1-hotel te bespeuren valt... hoe heb ik dat weer klaargespeeld? Dan maar eens navragen aan een voorbijlopende wandelaar en die zet mij terug op het goede spoor. Vijf minuten later heb ik het hotel gevonden en kan inchecken. Ik ben er om 18u35 en heb 215 km op de teller staan.
Bij het naderen van m'n overnachtingsplaats kijk ik ook steeds uit naar eetgelegenheden in de buurt (vooral pizzeria's), maar heb hier niet direct iets opgemerkt... Gelukkig ligt er gewoon rechtover het hotel een Hippopotamus (restaurant - grill) en hoef dan ook niet verder na te denken of te zoeken, er zal vanavond geen pizza op m'n bord liggen, maar een steak met frietjes!
Pic-nic op de Pont François Mitterand in Blois
Dinsdag 11 juli 2017
Ontbijt in deze F1 begint hier om 6u30, ik sta dus op om 6u00. Eerst steek ik m'n gerief (dat ik gisteren uit m'n fietszakken gehaald heb om te laten drogen) terug in de zakken en ga daarna pas naar het povere ontbijt (kost dan ook maar 3,5 Euro): wat stokbrood met enkele soorten confituur of choco, fruitsap en koffie of thee... Ik neem 2 stukjes stokbrood mee voor onderweg. In kleine dorpjes vind je namelijk amper een winkel of bakker die open is rond de middag!
Het is 7u50 wanneer ik Chartres verlaat en voel meteen dat het een lastige rit zal worden... niet alleen zal ik rond de 230 km eindigen, maar ik voel meteen dat de wind niet goed zit! Die komt uit het zuid / zuid-westen... dat wil dus zeggen dat die de hele dag zal tegen zitten! De eerste 3 uren zijn saai... ik rijd door grote graan- en maïsvelden en op die open vlaktes is het vechten tegen de wind. Ik moet moeite doen om de 22 km/u te halen!
In Blois stop ik even aan een bakker voor een broodje tonijn en cola die ik zal opeten op de brug boven de Loire. Het is 13u00 en ik heb er reeds 110 km opzitten. Vanaf Blois is het iets aangenamer fietsen, maar de wind blijft evenzeer tegendraads doen! Is het de vermoeidheid die begint mee te spelen of is de wind wat harder gaan blazen... feit is alleszins dat ik nu op de open vlaktes zelfs geen 20 km/u meer haal!
Stilletjes aan begin ik terug honger te krijgen en vind gelukkig nog een bakkerijtje dat open is in Châtillon sur Indre (186 km om 17u10). Een kwartiertje later zet ik m'n weg verder en merk dan op dat ik ten laatste kan inchecken om 18u30 in de B&B in Le Blanc... Om 18u15 bel ik snel eens naar de B&B om te melden dat ik pas rond 19u15 zal aankomen, en dat blijkt geen probleem te zijn. Om 19u20 (231 km) ben ik ter plaatse en word direct verwelkomd door de vrouw des huizes...
Die avond ga ik pizza eten in Pizza Bella, het enige restaurant dat hier nu blijkbaar open is... en dat merk je want het terras zit goed vol! Gelukkig is er nog een plaatsje voor één persoon. Na een lekkere pizza met flesje Lambrusco en Dame Blanche als dessert keer ik met een volle maag en voldaan gevoel terug naar B&B "Secrets de Brenne".
Woensdag 12 juli 2017
Lap, het is weer van dat... regen! Niet dat het een stortvloed is, maar toch... Ik heb meteen al veel minder zin om te vertrekken, maar toch zal het moeten. Ontbijt wordt pas geserveerd vanaf 8u00 en het is 8u50 wanneer ik op m'n fiets kruip. Het is inmiddels gestopt met regenen, maar het is zwaar bewolkt en de regen zal zeker niet uitblijven! Al valt het eigenlijk nog goed mee, het is wisselvallig! En zoals je bij wisselvallig weer hebt is het de ene moment droog, dan krijg je wat (mot)regen op je hoofd, dan komen er plots zonnestralen door het dikke wolkendek piepen, en zo blijft dat maar doorgaan tot +/- 15u00 in de namiddag.
Intussen ben ik al eens gestopt in Bellac en Limoges om wat te eten. Op 22 km van Brive (in Objat) stop ik een derde keer bij een bakker voor een soort brésilienne-taartje en om 19u00 ben ik dan na 206 km aan het hotel waar ik eerst en vooral een grote pint bestel.
Zoals meestal maak ik die avond nog een korte wandeling door de stad en ga voor de derde keer in vier dagen tijd een pizza eten!
Donderdag 13 juli 2017
M'n wekker gaat af om 7u00, maar het is 7u30 wanneer ik uiteindelijk opsta. Na een stevig ontbijt is het al 8u50 wanneer ik vertrek en het is alweer bewolkt en wisselvallig, da's al de vierde dag op vijf. Enkel toen ik zondag aan m'n reis begon was het prachtig weer... die andere 4 dagen waren maar belabberd!
Lichte motregen wisselt af met droog weer, maar de zon zie ik voorlopig niet! Het is pas na m'n eerste pauze in Cahors na ongeveer 100 km (13u20 - 13u40) dat de eerste zonnestralen van de dag door het wolkendek breken!
In Montauban hou ik na 160 km een tweede pauze van 20 minuten en vervolg nadien met de wind in de rug m'n weg naar Toulouse. Toulouse is na Parijs, Marseille en Lyon de vierde grootste stad van Frankrijk en dat zal ik geweten hebben. Het is er zeer druk en ik moet bijna aan alle lichten stoppen! Het duurt een eeuwigheid vooraleer ik de stad doorkruist heb en aankom in het F1 hotel, enkele kms buiten het centrum ten zuiden van Toulouse (220 km vandaag).
Tijdens het inchecken hoor ik al een andere gast z'n beklag doen aan de receptionist over het feit dat er geen handdoeken in de kamer hangen. Blijkbaar zijn er problemen met de levering van een aantal zaken in het hotel... zo zijn er dus geen handdoeken meer beschikbaar, is er geen zeep meer in de douches en zijn zelfs de bekertjes voor aan de lavabo's in de kamers allemaal op! Ik kan me gerust eens wassen zonder zeep en het ontbrekende bekertje is ook geen ramp, maar ik wil me wel graag afdrogen na een douche! Dus gebruikt ik maar de overtrek van het tweede kussen als handdoek... da's beter dan niks!
Aangekomen in Andorra
Vrijdag 14 juli 2017
De rit van vandaag... daar kijk ik al lang naar uit! Op een vorige reis naar Salou heen en terug wou ik immers langs Andorra la Vella terugkeren, maar door de slechte weersomstandigheden toen werd Andorra als overnachtingsplaats geschrapt. Deze keer zijn de omstandigheden (veel) beter...
Om 7u25 vertrek ik reeds uit Toulouse en er zijn eigenlijk 3 redenen voor m'n vroege vertrek: m'n route passeert langs Foix... net vandaag de aankomstplaats van de 13e etappe van het grootste circus ter wereld, namelijk de Tour! Ik wil daar dus wel eens een kijkje gaan nemen. Ten tweede heb ik een (zeer) lange klim voor de boeg... eigenlijk begint die al vanaf Toulouse, maar dat is maar "vals plat"... het echte klimwerk begint in Ax les Thermes, vanwaar het 35 km klimmen is naar een hoogte van 2.408 meter naar Port d'Envalira in Andorra. En ten derde wil ik in Andorra la Vella ook eens op m'n gemak rondwandelen...
Het weer valt, zoals de laatste dagen, alweer tegen in de voormiddag... wisselvallig met nu en dan wat motregen. Positief is wel dat de wind grotendeels meezit nu... Na amper 23 km hou ik om 8u20 al even halt in Le Vernet om 2 broodjes te kopen voor onderweg. Rond 11u00 (86 km) kom ik aan in Foix en ga een kijkje nemen in het centrum van de stad. De Tourcaravaan is hier gearriveerd en men is bezig alles in gereedheid te brengen voor de aankomst van de 13e etappe. De nadarhekkens staan er alvast en de commentaarcabines zijn ook al geïnstalleerd. Eigenlijk vind ik de drukte nogal goed meevallen en ondanks de renners maar rond 17u00 verwacht worden mag ik niet op straat (op het parcours) fietsen. Via het voetpad rijd ik dan maar verder naar de D117 om m'n weg naar Ax les Thermes en Andorra verder te zetten.
Pas om 13u00 (in Ax les Thermes na 129 km) hou ik m'n eerste eetpauze en 20 minuutjes later begin ik aan de lange klim van 35 km die goed 3u20 zou duren, stops inclusief. Vanaf m'n vertrek uit Ax was het weer ook volledig veranderd: droog, zonnig en warm, echt een ideaal weertje om de klim aan te vatten!
Kleine anekdote... Ik ben nog maar net vertrokken of er komt al een Franse wielertoerist naast me rijden die een praatje wil slaan. Hij wil graag weten van waar ik kom en waar ik naartoe fiets. Wanneer ik hem vertel dat ik uit België vertrokken ben en naar het zuiden van Spanje rijd vraagt hij me doodserieus in hoeveel maanden tijd ik dat ga doen. Zonder verpinken antwoord ik "op twee en een halve week!". En opeens wordt het stil... blijkbaar is de man even aan het rekenen geslagen en kan amper geloven dat ik voorlopig aan een gemiddelde afstand van meer dan 200 km per dag zit met al die bagage op de fiets! Nog even praten we verder maar dan moet hij een andere weggetje inslaan en wenst me nog veel succes!
Verder tijdens de klim zie ik verschillende landschappen aan mij voorbij gaan en is er ook redelijk wat verkeer richting Andorra! Veel wagens, maar ook veel motards op de weg, waaronder zelfs enkele Gentse Harley-fans waarmee ik een praatje sla tijdens één van m'n foto-stops.
Het is 16u40 wanneer ik op Port d'Envalira sta en er 20 minuten pauseer, ik geniet van het mooie uitzicht dat ik daar heb! Nadien volgt een zalige, lange afdaling van 25 km naar m'n hotel in Andorra la Vella waarbij ik zelfs een maximum snelheid van 76 km/u haal! Voor het eerst tijdens deze reis heb ik ook een rit van minder dan 200 km, het werden er "maar" 193! Na inchecken en wassen kan ik dan, zoals gepland, nog een wandeling maken door de stad. M'n hotel ligt immers vlak aan de Avenguda Carlemany, een grote centrale winkelstraat van de Andorrese hoofdstad.
De avond wordt uiteraard afgesloten met pizza en een flesje Lambrusco...
Zaterdag 15 juli 2017
Ontbijtbuffet is er deze ochtend pas vanaf 8u00. "Geen probleem" denk ik... "het wordt toch een gemakkelijke rit met een lange afdaling vanaf Andorra en richting Reus zal de wind in de rug zitten volgens de voorspellingen". Maar dat was het dus niet!
Pas om 9u35 ga ik van start uit Andorra la Vella om naar de Middellandse Zee te fietsen. In het begin gaat het relatief gemakkelijk, 't is gewoon naar beneden ook hé! Maar na het hooggebergte volgt nu het middelgebergte, en dat valt redelijk tegen! Ook het weer was volledig omgeslagen (in de goede zin): na de middag werd het namelijk echt wel heet!
2 keer neem ik de tijd voor een extra (korte) drankpauze: eentje in Oliana na 63 km en eentje in Ponts na 86 km. In Guissona (106 km) stop ik wat langer om wat te eten, het is inmiddels 14u20 en ik begin honger te krijgen. In een bonArea-winkel koop ik een stokbrood, een pakje gekookte hesp en 4 halve liters cola. Een goede 20 minuten later is het brood en de hesp op en kan ik verder.
Zoals eerder gezegd valt het parcours wat tegen... het is te zeggen: het is niet wat ik verwachtte! Het blijft maar op en af gaan en bovendien zit de wind ook nog eens strak tegen (anders dan voorspeld)! In Montblanc, op een kleine 28 km van Reus, maak ik nog een kleine stop voor een fris flesje cola. Wanneer ik daar vertrek en m'n GPS-track verder volg kom ik op een baan terecht waarvan ik denk "hier is blijkbaar geen verkeer, en dat is een slecht teken." En ja hoor, 2 km verder houdt de baan op te bestaan, gewoon al jaren niet meer in gebruik! Ikke dus terug naar het dorp en via de "gewone" weg terug naar de C314 die me naar Reus zal leiden (203 km).
Aangekomen in Hotel Gaudi neem ik eerst contact op met een goede "oude" vriend van in m'n Rwanda-periode en neem daarna een deugddoend bad. Afspraak is dat we elkaar om 20u30 ontmoeten op het terras van het hotel. Er wordt heel wat bijgepraat en Kurt vergezelt me nog naar een pizza-restaurant waar we herinneringen van onze jeugdjaren in Afrika blijven bovenhalen...
Zondag 16 juli 2017
Na een uitgebreid ontbijtbuffet vertrek ik vandaag een uurtje vroeger dan gisteren... het is 8u30 wanneer ik uit Reus vertrek en een goed kwartier later rijd ik Salou binnen. Salou ligt me nog vers in het geheugen van 3 jaar geleden, toen ik met Patrick tot Miami Platja reed, en we daarna ook een dagje in Salou verbleven vooraleer terug naar België te fietsen. Via Cambrils fiets ik nu terug naar Miami Platja maar blijf nu verder doorfietsen naar het zuiden!
Die C314 is niet echt een fietsvriendelijke baan want het is er druk en de wagens en vrachtwagens zoeven me voorbij, maar veel andere keuzes om zuidwaarts te rijden zijn er niet. Pas na 124 km stop ik een eerste (en enige) keer voor een eetpauze. Het is inmiddels al 14u15 en ik ben in Benicarló. In het centrum zet ik me op een terras en eet een broodje met Serrano-ham, bestel een halve liter bier en een cola.
Palau de les Arts Reina Sofía (Opera house) in de Ciudad de las Artes y las Ciencias - Valencia
Maandag 17 juli 2017
"Het wordt een rustige rit vandaag..." denk ik, dus vertrek weer wat aan de late kant (9u00) en fiets via kleine binnenwegen naar Valencia. Op 2 plaatsen kan ik m'n GPS-track niet volgen omdat ik op een "verboden voor fietsen-weg" kom, en dan verlies je natuurlijk wat tijd met het zoeken naar een alternatieve weg. Ik denk dat het eens tijd wordt om me een nieuwe "City Navigator" (geïnstalleerd op m'n GPS) aan te schaffen...
In Valencia zelf rijd ik dwars door het centrum en ga het "Ciudad de las Artes y las Ciencias" gaan bezichtigen. Het is nu exact 10 jaar geleden dat ik hier een eerste keer was, tijdens m'n fietsvakantie naar Madrid. De mooie witte futuristische gebouwen van deze ciudad zien er nog steeds even indrukwekkend uit! Omdat het intussen ook etenstijd is (13u00) haal ik in de plaatselijke Carrefour een baguette, een pakje gekookte hesp, 3 halve liters cola en hou ik ter plaatse een pic-nic. Om 13u40 vertrek ik terug... ik heb nog 135 km voor de boeg!
Eerst rijd ik nog door een mooi stukje natuurpark, maar daarna volgt een saai stuk door akkers en velden. Op 60 km van Moraira begint de wind plots ook tegen te zitten en heb een voorgevoel dat het wel eens laat zou kunnen worden vanavond. In Dénia hou ik na 178 km nog een pauze van 18u10 tot 18u35 en verwittig meteen ook Gaëtan, een collega van op het werk met wie ik heb afgesproken deze avond, dat ik wat later dan voorzien zal toekomen.
Op een goede 20 km van Moraira heb ik ook nog een klein ommetje gepland naar Faro Cabo de la Nau (een vuurtoren op de punt van een rots), maar nadien vond ik dit eigenlijk de omweg niet waard. Bovendien loopt m'n track alweer via een ongeasfalteerde bosweg, moet een heel stuk terugkeren en moet goed uitzoeken hoe ik best naar Moraira kan fietsen, want hier op die landtong rijd ik verloren in een wirwar van straatjes!
Uiteindelijk vind ik toch een goede weg en kan verder met een gerust gemoed... het is dan wel al 21u00 wanneer ik in het Spaanse kuststadje aankom na 222 km. Tussendoor had ik Gaëtan ook op de hoogte gehouden van m'n belevenissen en hij is net vóór mij aan het hotel. Na een snelle douche rijd ik mee naar het huisje in de bergen waar hij de komende 5 weken verblijft met z'n vrouw en kinderen, krijg daar een lekkere pasta-maaltijd met kip voorgeschoteld en drinken we 3 flessen rosé op...! Wanneer hij me rond 1u30 terug naar het hotel voert stoppen we nog even aan de Saxo-club (plaatselijke lounge-bar / discotheek) en gaan daar nog iets drinken.
Dinsdag 18 juli 2017
Rustdag vandaag.. na 9 ritten waarin ik 1.904 km bijeen fietste mag dat ook wel eens hé! Ik ga pas rond 10u00 naar het ontbijt en wandel daarna wat rond in het centrum van Moraira. Gaëtan en Cathérine zijn boodschappen gaan doen en komen me straks oppikken om naar hun huisje te gaan. Daar gaan we eerst wat zwemmen in het grote gemeenschappelijke zwembad, eten daarna croque monsieur en rond 15u00 zakken we terug af naar het strand, waar we een kleine 4 uurtjes verblijven... Een flesje rosé met wat chips op het strand maken het aangename "rustdag-gevoel-effect" compleet.
's Avonds is er BBQ ten huize Van Leuffel en worden alweer 3 flessen rosé soldaat gemaakt! Na de gezellige avond brengt Gaëtan me terug naar het hotel, maar we stoppen toch nog even aan de Club21, waar we nog een laatste glaasje gaan drinken.
Woensdag 19 juli 2017
Deze morgen heb ik het even lastig bij het opstaan... dat zal het gevolg zijn van gisterenavond/nacht zeker? Ontbijten kan vanaf 8u30 en na het afrekenen vertrek ik om klokslag 10u00. De eerste kilometers willen de benen niet mee en ben redelijk moe, al gaat het wat verder weer stukken beter...
Benidorm
Na het zwempartijtje gaan we nog inkopen doen in Aspe om de avond af te sluiten met een lekkere BBQ en bijhorende drank... Tom is de chef-kok van dienst en brengt het er goed van af! Ze hebben voor mij speciaal zelfs 2 Duvels meegebracht uit België! Tijdens het eten maken we nog wat plannen voor de volgende dag en rond 2u30 kruip ik onder de dekens.
Donderdag 20 juli 2017
Om iets voor 9u00 ben ik wakker en een half uurtje later ga ik buiten ontbijten. Om 10u00 komen Sofie en Maya ook aan tafel en nadien doen we nog de afwas van vorige avond. Wanneer Tom en z'n gezin klaar zijn komen zij ons oppikken en rijden we naar Aspe om daar even op de markt rond te lopen. In de vroege namiddag rijden we terug naar het openbaar zwembad van het dorp en blijven daar de ganse namiddag relaxen.
Deze avond is er geen BBQ voorzien, maar rijden we naar een pasta-bar in het grote winkelcentrum l'Aljub van Elche. Voor amper € 7,95 mogen we daar zoveel eten en drinken als we willen... Er zijn verschillende pasta-gerechten zoals spaghetti en lasagne, maar ook een kleine 10 soorten pizza's. De drank is eveneens inbegrepen in deze prijs: gaande van plat water, cola, bier, wijn en zelfs sangria. En daarna kan er nog een dessert gegeten worden! Het werd een aangenaam sluitstuk van m'n 2-daags bezoek aan m'n vrienden in Hondón...
Vrijdag 21 juli 2017
Vandaag is de kortste rit van m'n reis voorzien... van Hondón naar San Miguel de Salinas, een goede 90 km. Het is eigenlijk een rit van het ene bezoekje naar het andere, want vandaag ga ik opnieuw een andere collega bezoeken die met vrouw en kinderen in Orihuela Platja op vakantie is. Omdat de rit zo kort is hoef ik ook niet vroeg aan te zetten. Om 10u00 sta ik klaar en neem eerst nog afscheid van Sofie, haar pa, Tom en z'n familie. Een goede 20 minuten later ben ik weer op pad en rij via Elche en Santa Pola terug naar de kust.
Ik volg de drukke N332 verder naar Torrevieja en sta om 14u20 aan het appartement dat Jimmy hier voor 2 weken huurt. Dat appartement ligt in één van de vele habitaciones op enkele kilometers van de kust. We drinken er eerst wat pintjes op z'n terras en vertrekken tegen 17u15 naar een cocktailbar aan de grote kustweg N332 waar heerlijke, grote cocktails worden geserveerd. Het uitstapje wordt wat verder afgesloten in pizzarestaurant Puccini's, waarna we terug naar het appartement gaan om er nog enkele gin-tonics te drinken... Intussen is ook m'n frank gevallen dat ik ten laatste om 20u00 moet inchecken in de B&B, wat dus niet meer zal lukken. Een telefoontje volstaat om de eigenaars te verwittigen dat ik "nog onderweg" ben en "wat later" zal zijn. Na de leuke tussenstop bij Jimmmy is het amper nog 5 km rijden naar de B&B en het is 21u40 wanneer ik daar aankom met amper 92 km op de teller.
Zaterdag 22 juli 2017
De B&B wordt uitgebaat door een Engels koppel en dat is er ook aan te zien tijdens het ontbijt... eerst krijg ik een bord vol met stukjes lekker vers fruit, daarna worden eieren met spek en bonen voorgesteld... ik hoef enkel maar een omelet zeg ik! Om 9u10 ben ik weg en fiets verder naar het zuiden.
De eerste 70 km zijn volledig vlak en in Cartagena stop ik om 12u25 aan een Spar om een stokbrood, hesp en kaas te kopen. Ik neem er ruim de tijd voor bevoorrading en rij pas om 13u00 verder. Vanaf nu zit ik terug in bergachtig gebied... Tot Mazzarón valt het nog mee, maar wanneer ik van deze badplaats verder fiets naar Águilas, dan klim ik toch tot ongeveer 600 meters hoog! De afdaling van de laatste 20 km naar Águilas zijn natuurlijk zalig en de laatste kms rijd ik zelfs op de Autovia!
Daar aangekomen (17u10 - 152 km) rijd ik eerst naar m'n hotel en fiets direct wat verder naar de Plaza España. Daar heb ik m'n 5e afspraak van de reis, bij een ex-collega die hier samen met z'n vrouw sinds 2 jaar de cerveceria "La Plaza" uitbaat. Ik kijk ernaar uit om er een frisse halve liter te kunnen drinken op terras, maar heb pech... de zaak is net gesloten en opent pas terug vanavond. Ben dan maar iets gaan halen in het winkeltje naast het hotel...
's Avonds maak ik eerst nog een korte wandeling langs het strand en door de stad, ga op de Plaza España een pizza eten en breng dan de rest van de avond door op Denis z'n terras samen met een bevriend Belgisch koppel dat daar ook op vakantie is (Peter en Monya). Na enkele Duvels en een gezellige avond is het alweer 1u30 wanneer ik naar m'n hotel trek... morgen moet ik terug de fiets op hé!
In de Sierra de la Cabrera
Aangezien er geen ontbijt voorzien is in het hotel ga ik deze morgen in de bakkerij ernaast 2 stokbroden en een chocoladekoek halen. Kaas en een fles chocomelk was ik gisteren nog gaan halen in het winkeltje naast het hotel. Na m'n ontbijt op de kamer verlaat ik Águilas om 8u55. Denis had me gisteren reeds gewaarschuwd dat de rit vandaag redelijk heuvelachtig zou zijn... en inderdaad, de kustweg loopt constant op en neer.
Het is er zeer mooi rijden, dat wel, en heel lastig is dat heuvelachtig parcours nu eigenlijk ook niet... Ik blijf de kust volgen en rij zo door het bekende Mojácar, een plaats waar veel fietsvakanties voor wielertoeristen georganiseerd worden. Er rijden hier trouwens opmerkelijk veel meer fietsers rond dan elders! Van Mojácar gaat het nog verder zuidwaarts naar Carbonéras, waarvoor ik nog even wat bergen in moet, de Sierra de la Cabrera. Boven op een uitkijkpunt in het natuurpark Cabo de Gata kom ik een andere Vlaamse fietser tegen. De man rijdt een ronde van Spanje om geld in te zamelen voor een goed doel: "Stichting Alzheimer Onderzoek". Na een korte babbel wensen we elkaar nog veel succes toe en vervolgen onze eigen weg.
Ik blijf de kust volgen tot het kleine badstadje Agua Amarga, waar ik na 72 km even halt hou voor een eetpauze van 12u45 tot 13u00. Maar vanaf hier kan ik niet meer naast de kust rijden en moet terug het binnenland in. Amper 7 km verder heb ik een probleem bij het schakelen vooraan: ik kan m'n ketting niet meer op de grote plaat leggen... da's een probleem natuurlijk! Ik stop en bekijk m'n versnellingskabel... en deze is al voor de helft doorgesleten, hij is aan het uitrafelen! Het is de eerste keer dat ik een probleem heb met de versnellingskabel en heb dan ook geen andere bij! Met wat isolatietape kan ik de kapotgesprongen stukjes kabel terug samenbinden en span de kabel opnieuw aan m'n versnellingsapparaat, in de hoop dat deze tijdelijke herstelling het volhoudt tot Almería. Ik leg de ketting op m'n middelste voorblad en neem me voor om vooraan niet meer te schakelen. Gelukkig levert dit voor de laatste 76 km van de dag geen probleem meer op... Morgen zal ik in Almería eerst en vooral een fietsenmaker moeten opzoeken om een andere kabel te laten steken!
Op hotel aangekomen (155 km) is dat trouwens één van de eerste zaken die ik doe: enkele adressen van fietsenmakers opzoeken! Ik vind er drie die in de nabijheid van het hotel liggen en noteer hun adressen. Daarna ga ik zoals gewoonlijk terug de stad in voor een wandeling, waarbij ik deze keer onder andere de Alcazaba de Almería ga bezichtigen. De Alcazaba is een Moorse citadel waarvan een groot stuk van de vestingmuur nog intact is. Van op de Cerro de San Cristóbal heb ik zelfs een mooi overzicht over de stad.
Na m'n wandeling ga ik terug pizza eten en wijn drinken. Wanneer ik terug naar het hotel wandel kom ik in een processie terecht ter ere van de Heilige Carmen, zij is de beschermheilige van de zee en dat wordt hier in Spanje in alle steden met een haven uitbundig gevierd! Ik neem de tijd om hier even naar te kijken en stap daarna verder naar het hotel. Daar luister ik nog tot middernacht live naar optredens op Tomorrowland (wat zou ik daar graag eens bijzijn...) en kruip daarna onder de dekens.
Maandag 24 juli 2017
M'n oorspronkelijk geplande rit van vandaag (naar Granada) had ik enkele dagen geleden reeds geannuleerd... De rit zou 208 km lang geweest zijn, maar met die warmte hier in zuid-Spanje heb ik niet veel zin meer in zo'n lange rit! Het tweeluik Almería - Granada en Granada - Torremolinos (samen 393 km) is dus vervangen door 2 ritten langs de kust: Almería - Motril en Motril - Torremolinos (samen +/- 240 km). Dat geeft me nu gelukkig ook meer ruimte om bij een fietsenmaker te gaan en een andere kabel voor m'n versnelling te laten steken.
Om 9u45 verlaat ik het hotel en rijd naar het dichtstbijzijnde adres dat ik genoteerd had... het kleine winkeltje blijkt nog gesloten! Op naar de volgende, een veel grotere zaak die gelukkig open is, maar waar men me niet kan helpen wegens gebrek aan tijd! Tegen morgen kan de herstelling gedaan zijn, maar daar ben ik niks mee natuurlijk! Ik dring aan op een oplossing en de man toont wel z'n hulpvaardigheid door naar een collega fietsenmaker te bellen (toevallig het derde adres op m'n lijstje). De winkel is in feite nog niet open, maar de eigenaar is bereid me te helpen en zal afkomen.
Ik rijd dus naar die derde winkel en goed tien minuten later is de man daar. Vermits hij geen Engels praat toon ik hem het probleem en een klein half uurtje later (er kwamen intussen nog 3 klanten langs) is m'n kabel vervangen. Hiervoor moet ik hem 6,00 Euro betalen (3,00 voor het werk en 3,00 voor de kabel), daarbij geef ik hem nog 4,00 Euro fooi voor de moeite die hij voor mij deed. De man is daar zo blij mee dat hij nog enkele energierepen in m'n hand stopt wanneer ik vertrek.
Aangekomen in Torremolinos
Dinsdag 25 juli 2017
In het hotel wordt geen ontbijt voorzien, dus was ik gisteren al wat inkopen gaan doen. Wat sandwichen, stokbrood, hesp, kaas en een fles chocomelk. De sandwichen (10 stuks) eet ik in de kamer allemaal op en het stokbrood snij ik in 2, leg er de rest van het beleg op, en neem het mee als bevoorrading voor onderweg. Om 10u20 verlaat ik de stad, maar wil eerst nog een bepaalde villa gaan bekijken: de Villa Astrida. Dat is de villa van wijlen Koning Boudewijn die er op 31 juli 1993 overleed aan een hartfalen. Ik zocht gisterenavond al op waar de villa ligt, en vind die gemakkelijk terug, maar ik zie er niks van! Het domein is volledig omheind en er is geen glimp op te vangen van het vakantiehuis van onze oude vorst... Blijkbaar wordt de villa niet (goed) onderhouden door de Spaanse neven en nichten van Boudewijn, die de villa erfden, en zouden er intussen onderhandelingen aan de gang zijn om er een 5-sterren hotel met 120 kamers van te maken...
De rit zelf is zeer geaccidenteerd met nu en dan zeer heuvelachtige stukken, en andere keren volledig vlak. Na een kleine 65 km hou ik het fietsen even voor bekeken en stop net voorbij Lagos aan een pic-nic bankje. Het is warm en ik denk "waarom niet eens een duik in het zeetje nemen?". Ik trek m'n kleren uit, doe snel m'n zwembroek aan en plons in het aangename verfrissende water op zoek naar afkoeling... Dat doet deugd!
Na de zwempauze van een half uurtje rijd ik verder naar Málaga waar ik langs de zeer mooie vernieuwde en moderne haven fiets. M'n hotel in Torremolinos, een kleine 14 km voorbij Málaga, bereik ik om 17u50 na de laatste 126 km van m'n reis! Bestemming bereikt en ik ben zeer tevreden natuurlijk: van thuis in Schellebelle ben ik op 15 fietsdagen naar het zuiden van Spanje gefietst (2.682 km)! Het is één van m'n kortere fietsvakanties van de laatste jaren, maar ik heb er evenzeer van genoten!
Wat ik 's avonds doe ga ik niet meer uitleggen want ik zou alweer in herhaling vallen, maar het heeft me alleszins gesmaakt! Na m'n aankomst in het hotel krijg ik trouwens nog een berichtje van een collega die me laat weten dat hij deze morgen in Málaga is aangekomen met het vliegtuig. Hij verblijft nu voor 2 weken in Torrox Costa en niet veel later hebben we een afspraak geregeld. Samen met z'n vrouw en dochter komt hij me morgen opzoeken... het zal alweer een leuke dag worden denk ik!
Woensdag 26 juli 2017
In het hotel waar ik zit wordt geen ontbijt geserveerd, dus ben ik gisteren weer het één en het ander gaan halen in de winkel. Pas om 9u00 sta ik op, neem een ontbijt op de kamer en ga daarna wat rondlopen in het (nog rustige) oude centrum van Torremolinos. Tegen 10u55 ga ik naar de plaats waar ik met Danny heb afgesproken en een klein half uurtje later belt hij me met de vraag waar ik ben... hij is blijkbaar in een andere parking afgeslagen dan diegene die ik voorzien heb. Via telefoon spreken we verder af en tegen de middag ontmoeten we elkaar op de dijk aan het grote rondpunt van de Avenida del Lido. Met z'n vrouw en dochter gaan we meteen naar de Playa El Bajondillo waar we 4 strandstoelen in beslag nemen. We praten wat bij en terwijl Danny en z'n gezin snel wat gaan eten in het strandrestaurant (de zalm trok er op niks volgens Danny) ga ik wat in zee zwemmen. De rest van de namiddag wordt gevuld met de luierik uit te hangen op de strandstoel, met praatjes en enkele pintjes.
Rond 16u00 verlaten we het strand, Danny's dochter wil immers nog snel eens naar Marbella naar een bepaalde winkel. Vooraleer ik naar het hotel ga stop ik nog even aan de Mercadona om een rol plastiekfolie (van 80 meter) te kopen. Met die folie zal ik morgen van mijn fietszakken en helm één bagagestuk maken door alles samen in te wikkelen.
's Avonds herval ik in m'n dagdagelijkse eet- en drinkgewoonte maar ga nu wel wat vroeger slapen! Morgen wil ik immers rond 6u30 al vertrekken naar de luchthaven zodat ik daar genoeg tijd heb om m'n fiets reisklaar te maken en me niet moet opjagen om m'n vlucht te halen.
Donderdag 27 juli 2017
Om 6u00 gaat m'n wekker... ik eet wat Cookies met chocolade, drink een fles fruitsap op en vertrek om 6u50 naar de luchthaven. Het is nog donker en moet dus met verlichting rijden én ik doe voor alle veiligheid ook m'n fluo-vestje aan. Een klein half uurtje later ben ik op de luchthaven en ben dus ruim op tijd om m'n fiets vluchtklaar te maken: ik demonteer de pedalen, zet m'n stuur in het verlengde van m'n kader en laat de lucht uit m'n banden.
Dan is het tijd om mijn fietszakken in te wikkelen met de plastiekfolie... M'n fiets zelf laat ik inpakken met zo'n "plastiekfoliemachine" en kost me traditioneel 2 beurten (€ 20,00 deze keer).
Daarna is het tijd om in te checken en dat verloopt zonder problemen, ook al "piep" ik bij de douane. Maar nadat ik een extra drugscontrole onderga mag ik verder. In de tax-vrije zone wandel ik ook een tijdje rond en koop nog wat cadeautjes. Nog even naar toilet en dan is het al tijd om aan boord van vlucht SN 3734 te stappen. De vlucht vertrekt met 10 minuutjes vertraging, maar de commandant heeft goed doorgevlogen want we landen om 12u10, en dat is zelfs 10 minuten vroeger dan voorzien!
Onderweg naar de bagageband koop ik nog een smos bij de Panos en pas tegen 13u00 kan ik mijn fiets in ontvangst nemen bij de "speciale bagages". Ik maak m'n fiets terug rijklaar, hang m'n fietszakken eraan en wandel zo door de douane naar de uitgang. Via Vilvoorde, Merchtem en Dendermonde fiets ik de laatste kilometers van m'n reis naar huis.
Om 16u00 ben ik terug in Schellebelle en m'n reis zit er nu definitief op! Tijd om uit te kijken naar volgend jaar...
Terug thuis